Çünkü aşk gece ve gündüz gibidir. Sevgili olmadan geçen zaman, karanlığıyla ruhu boğar ama sevgili geldiğinde, yanında aydınlığı da getirir...
Kin insanın en büyük düşmanıdır ve yanında öfkeyi de taşır. Öfkesini ya da kinini kontrol edemeyenin ise düşmanıyla sevaşmasına gerek kalmaz. İçin için kendisini yiyip bitirir. Hatalarını görmesine, hataları karşısında mantıklı tedbirler almasına mani olur.
Düşman yılan gibidir; hangi delikten başını çıkaracağını bilemezsin. Yılanın özelliğini bildikten sonra delik başlarında da beklemeye gerek yoktur.
Aşk kavuşunca insanı ne kadar mutlu ediyorsa özlem de insanı elinde bir oyuncağa çevirip dünya ile ilişkisini kesmesine neden oluyor.