Her insanın içinde parıltılar saçan bir başka insan olduğunu anlamıştım. O insanı bulup ortaya çıkarırdınız ya da içinize hapseder, varlığından haberiniz bile olmadan yaşayıp giderdiniz.
Sayfa 195Kitabı okudu
İnsan sevinince sevinirdi, üzülünce de bunu belli ederdi. Ben duygularımı saklamayı hiç bilmiyordum.
Sayfa 168Kitabı okudu
Herkes için kocaman ve tek bir mutluluk ülkesi olmadğını biliyorum artık. Keşke olsa. Keşke yaratabilsek o ülkeyi. Ben hâlâ,büyükler isterse öyle bir ülke yaratabilirler diye düşünüyorum. Küçük çocukların şafağın belirdiği istasyonlarda simit, akşamın alacakaranlığında ayran satmadıkları bir ülke...
Sayfa 158Kitabı okudu
Her şey yolunda görünse de eksik bir şeyler var demek. Bu eksiklikler, kağıt üzerinde de olsa, mutluluk vadeden bir yere düşşel kaçışlara neden oluyor.
Sayfa 130Kitabı okudu
Hayatta hiç bir şeyin dümdüz, hiçbir aksamaya uğramadan yürümeyeceğini öğrenmek için henüz çok küçük olmalıyım....
Sayfa 130Kitabı okudu
Birden kitaplıkları ağaçlara benzetiyorum. Durmadan büyüyen ağaçlara. Dalları rafları oluyor ağaçların. Yaprakları ve çiçekleri de rengarenk, harika kitaplar.
Sayfa 129Kitabı okudu