Bankalar mâbet oldu, daktilo sesi dua,
Adet oldu hırsızlık, dalkavukluk ve riyâ,
Yapmayanlar düz yolda kalıverirler yaya,
Vallahi bilmem amma bu millet iflâh etmez,
Ey meclis-i mebusan bu kervan böyle gitmez!
“Geçti, istemem gelmeni…”
Serdengeçti artık bitti,
Bu ayrılık cana yetti,
O bir kuştu, uçtu gitti,
Gelsen de bir gelmesen de…
Dualaşır hislerim
Yıldızlar tesbihlerim
Secde etmek isterim
Issız dağ başlarında
Issız dağ başlarında
Aklımı başımdan alanlar almış,
Ne yapsam faydasız, olanlar olmuş.
Benden bana ancak bir isim kalmış,
Çok zaman onu da bilemiyorum.
Sayfa 71
Bu davet, bu çağrı herkese
Kulak verin siz bu sese…
Ne felsefe, ne vesvese…
Bir avuç toprak
Bir yeşil yaprak
Bir damla su…
Hakikat işte bu…
Yunusum Hu…
Yunusum Hu…
Değil öyle karanlık, karışık
Işık ışık, ışık ışık…
Cümle âlemle barışık…
Hakikat işte bu…
Yunusum Hu…
Yunusum Hu…
Sayfa 59
Gelsen De Bir, Gelmesen De
Serdengeçti artık bitti,
Bu ayrılık cana yetti,
O bir kuştu, uçtu gitti,
Gelsen de bir, gelmesen de
Akif’in gür sesinden
Yunus’un nefesinden
Gökalp’ın hevesinden
Bir şeyler var içimde
Ey İslam’ın nûru, Türklüğün gururu Ayasofya!
Şerefelerinde fethin, Fatih’in şerefi,
Işıl ışıl yanan muhteşem mâbet!
Neden böyle bomboş, neden böyle bir hoşsun?
Hani minarelerinden göklere yükselen,
Ta mâverâdan gelen ezanlar?
Hani o ilahî devir, ilahî nizamlar?
-Ayasofya kılıç hakkıydı ve aslına rücu etti sonunda!-