Gözyaşları pıt pıt...
Not: lütfen eğer vaktiniz olursa Algernonun arka bahçedeki mezarına birkaç çiçek koyun olurmu.
“Hayat dediğin şey nedir ki? Labirentlerden oluşan bir kutu.”
"Şimdi çıkmaz bir sokaktayım ve söylenebilecek tek şey bu."
Üşüyorum, midem bulanıyor ve başımın üzerinde, sanki binlerce kuş kanat çırpıyormuş gibi müthiş bir uğultu var.
Korkuyorum. Hayattan veya ölümden veya hiçlikten değil, hiç var olmamışım gibi o ışığı harcamış olmaktan korkuyorum.
Sayfa 298Kitabı okudu
