HATIRALARIMI YAZMA
Yine bir duman çöktü sokağa, kent tutuştu
Bütün sığınaklarda seni arıyorum, nerdesin
Aklıma dökülen hatıralar hattında bir yangın
Bir çapraz ateş başlıyor, newroz diyor birileri
Dün bir demirciydim oysa ben, ufku eritirdim
Bugünse ateş altındayım,
Hatıralarımı yazma.
Bir rüya görüyorsun, terlemişsin
Tayyar Rahmiye
Adanalı Rahmiye Hanım, 1920 yılında Türkler ile Fransızlar arasında yapılan Kurtuluş Savaşına katılmıştı. Savaşın ilk zamanlarındaki görevleri keşif ve cephe gerisinde kundakçılık yapmaktı ve bu görevlerini birçok kahramanlıkla gerçekleştirmiştir. Daha sonra kendi de savaşta çarpışmalara katılmıştır.
1920’de Fransızlara karşı harekete geçildiği sırada Türk askerlerinde yorgunluk ve korku sebepleriyle bir duraksama olunca, “Ben kadın olduğum halde ayakta duruyorum da, siz erkek olarak yerlerde sürünmekten utanmıyor musunuz?” demiş ve askerlerin toparlanmasını sağlamıştır. Aynı muharebede ateş hattında kalan iki arkadaşını korumak için ileriye atıldığında şehit olmuştu.
i.hizliresim.com/oE3gr7.jpg
An olur, kelimeler yetmez. İnsan; yüreğini avucuna almıştır, ateş hattında savunmasız kalmıştır, "sen" diye başlayan mermiler "ben" yapımı namlulardan peşi sıra üzerine yakılmıştır ki işte o anda, yalnızca "anladım" diyebilir. Nermin Yıldırım'ın bir başka kitabında aktardığı gibi: "Sadece o kadarını diyebildim. Bazı acıların çünkü, cümlesi olmaz. Sözcükler, kimi manaların yükünü kaldıramaz." Bazı meseleler yalnızca bizim başımıza gelmiyor sevgili okur. İnanın geçiyor. Var olun.
-Nermin Yıldırım
Savaş kazanıldı ve Anadolu kurtarıldı.Savaş başlayıncaya kadar ortalığı sesleriyle dolduran batıcılar olduğu halde,savaş içinde,Ateş hattında hep İslâmcılar konuştu;tek aksiyon onlarındı.Ama savaş bitince yani devletin alacağı biçim ve toplumumuza verilecek şekil söz konusu olunca,yine ortaya dökülen ve liderleri çevreleyen batıcılar oldu ve devrimlere karakterini onlar verdi.
Sayfa 29
