Babamın öldüğü gün ayrıldığımız gündü sevdiğim. Askerdim. Bazen öyle olur; herşey üst üste gelir. O günlerde asker olmasaydım, katil olurdum... Seni, beni terkettiğin gün tanıdım sevdiğim. Seninle o gün barıştım. Şimdi sadece geceleri yapayâlnız ve yalınayak anlayabildiğim şeyler var! Şimdi benim de yalanlara inanmaya ihtiyacım var, bütün çaresiz insanlar gibi, dağılan bir okul gibi. Acılarımız da birbirine benziyor artık sevdiğim. Birbirine benzeyen parmaklar gibi; ama her birinin eşsiz bir izi var. Bazen gözlerim doluyor karanlıkta ama fısır fısır konuşmaya başlıyorsun kulağımın dibinde hiç susmuyorsun. Ağlamama asla müsade etmiyorsun. Herşey affedildi erkeğim diyorsun. Hiç ayrılmayacağız diyorsun. Keşke hep yanımda olsaydın diyorum öyle konuştuğunu duyunca. Bu kış çok kar yağar belki beraber kayboluruz diyorsun sen bana yine Denizli'nin o kuytu sokaklarında! Ama kar taneleri birbirine benzemez ki sevdiğim. Geçip giden yıllarda birbirine benzemez. Bizi birbirimize yabancı yapan o yıllar. Koşan atlar, düşen atları hatırlatır. Yağmur yağar, durur, tekrar başlar. Yanlış yolda yürümek doğru yolda beklemekten iyidir. Sahici bir sarsıntı sahte bir dengeden iyidir. Yalan mı söylüyorum sana? Affet beni sevdiğim, affet. Bir sürü doğru söyledik ama hiç burnumuz kısalmadı ki sevdiğim. Affet beni…
Emrah Serbes muhteşem Behzat Ç. Kitabından eserine kendi kalemimden bir derleme...
#EmrahSerbes #BehzatÇ #Kitap #Edebiyat #Şiir #Kitap #TeomanBersoğlu
Bi gece yarısı bu onun yarası
Sesimi dusun lan öldüğümde arasın
Bu gece yarısı siz umuda sarılın ben ölümle plan yapıp gidenleri alırım
Çünkü hayaliyle yaşadım o tanır benım yaramı ben korkarımda saklarım
Bu vazgeçilmez sanılır gözlerimden sakının sakınır
Bilir beni derin bakarım
Sonu belli olamayan bir hayat
Solum acı dolu içi kanar ama