Osmanlı'ya düşen en büyük görev, Barış Konferansı tarafından yazgımıza dair karar verilirken ve beş yıldır yaptığımız deliliklerin hesabı görülürken, artık aklımızı başımıza topladığımızı göstermek, akıllıca ve tedbirlice davranışları örnek almak, parti, mezhep, ırk karşıtlıklarını gözetmeksizin yer bireyin hayatını, malını, ırzını koruyarak, uygarlık karşısında bu ülkeyi bir daha lekelememek değil midir?
Sayfa 23
Batı Avrupa, varlığını ve yükselişini dil ve ırk temeline bağlı ulus devlete borçlu iken, şimdi varlığını devam ettirmesinin önündeki en büyük engel ulus devlet yapısı teşkil ediyor. Bu noktada Avrupa Birliği'nin en önemli sorunu | yerel Avrupa dilleri ve ırklarını aşan bir aidiyet ve kimlik perspektifi “oluşturmak” şeklinde ifade edilebilir. Bu perspektif ilk bakışta bir başka nokta-i nazarı işaret etmektedir ki, bu nokta son zamanlarda daha fazla vurgulanan “siyasi teoloji” (politische theologie) perspektifidir. Bu bakış şeklinde dil ve ırk, devleti taşıyan; devlet ise aidiyeti sağlayan üst birim olarak ortaya çıkmakta idi. 1555 Augsburg Barışı ile etkin olan ve 1648 Westfalya Barışı ile devam eden din özgürlüğü ile ilgili düzenlemeler bunun en açık örneğidir. Bu düzenlemeler, her ne kadar din savaşını ortadan kaldırma konusunda önemli bir adım olarak kabul edilse de, “cuius regio, eius religio” (kimin bölgesinde yaşıyorsam, onun dinini kabul ederim) ilkesi sebebi ile din özgürlüğünü siyasetin tercihine bağlamakta ve böylece aidiyet meselesinin hallinde dini asli değil, ikincil bir etken konumuna düşürmekte idi.
"Doruğu görünmez ululukta efsaneleriyle ünlenmiş bir dağ varmış. Eteklerinde yaşayan insanlar, hakkında çıkan yaygın bir inanış nedeniyle adını Çiyayê Aştiyê yani Barış Dağı koymuşlar. Bu inanışa göre doruğuna herhangi bir canlı çıkmayı başarırsa tüm bölgeye barış gelecekmiş. Savaşlar hiç bitmediği için de dağın eteğindeki geniş bölgeye Diyarê Ceng denirmiş. Yani Savaş Ülkesi..."
Sayfa 155 - Kalkedon yayıncılıkKitabı okudu
Bir antlaşma sonucu, kendi ülkesi Maridrina ve Ithicana arasında barış sağlanmıştır ancak bunun sonucunda Lara, Ithicana Kralı Aren’la evlenmek zorundadır. Köprünün tüm sırlarını çözme ve halkına bu refah yolunu açma amacıyla Ithicana’da yeni ve sahte bir hayat yaşamaya başlar.
Ülkesinin zorlu yaşam şartlarında, köprünün onlara sağladığı faydaları halkı uğruna elinde tutmaya çalışan Aren, aynı zamanda diğer ülkelerle aralarında sonsuza dek sürecek bir barış ortamı yaratmak istiyordur. Bu sebeple Maridrina’yla yapılan antlaşmaya karşı çıkmaz ve Lara’yı bu barış ortamının ilk adımı olarak görür. Tek problem Lara’ya asla güvenmemesidir.
YORUM:
İntikamla doğan aşk her ne kadar klişe olsa bile her kitapta güzel oluyor bu kitapta böyleydi. Aren kendini geri tutmaya çalıştıkça Lara'ya daha fazla bağlanması Lara'nın güçlü tavrı Aren yanında sönmesi ona güvenmesi...
Açık uçlu bir sonla bitti acilen devam kitabı çıkmalı!!!
Köprü Krallığı 
Danielle L. Jensen
