Bu dünya hak ile kâimdir.
Seninle mücadele mi ediyor? Merak etme, saat işliyor. Allah bu yeri-göğü hak ile yarattı. Kimsenin hakkını kimsede bırakmayacak. Bu dünya hak ile kâimdir.
Sayfa 120 - TİMAŞ YAYINLARI
kalbimde sen olduğun için tüm bu renklere sahibim. seni hiç tanımamış olsaydım nasıl bu dünyanın üstesinden gelinirdi, nasıl kaba biri olurdum, nasıl simsiyah bir kötülüğe bürünürdüm biçimsiz. ama sen varsın dünyamdaki ağaçlar nefes alıyor. sen varsın gökyüzü mavi. sırtımı sen varsın diye öyle dayıyorum o duvara. yoksa sirke satardı yüzüm peş peşe. gözlerine baktıkça ruhum gülümsüyor. hafifliyorum bedenine tapınca. ellerine sahibim bu aklımı zaten hep alıyor. dudaklarını öptükçe kaydıraktan çocuklar kayıyor. sen yanımdaysan burası hep bayram yeri. olmasaydın bu mezarlığa su taşımaktan yorulurdu kollarım. kırmızı en çok senin üzerinde öyle kırmızı. beyaz zaten en çok sana yakışıyor bu dünyada. yeşili kimsede öyle görmedim. kalbimde sen olduğun için tüm bu renklere sahibim.
Evet, biz Müslimler böyleyiz. Namaza tekbirle başlarız, savaşta tekbirle cenk ederiz, cenaze namazında bolca tekbir getiririz, bayram boyunca tekbirle yeri göğü inletiriz… Bizim sevincimiz tekbir, hüznümüz tekbirdir. Cengaverliğimiz tekbir, tevazumuz tekbirdir. Çünkü biz Allah’a kuluz. O’na ait olduğumuzu yine O’na rücu edeceğimizi biliriz. Her şey O’ndan (cc) ve her şey O’na (cc) aittir. Yaşadığımız ne olursa olsun; sebepleri, insanları ve olayları büyütmeyiz. Bir şeyi büyüteceksek bu yalnızca Allah (cc) olur; El-Kebîr olan Allah… Zatında, isimlerinde ve sıfatlarında büyük olan ve büyütülmeyi (tekbiri) hak eden Allah…
Sayfa 307 - Tevhid Basım YayınKitabı okuyor
- O bizim hakkımızda bizim bilmediklerimiz dahil her şeyi bilir. O zaman bu dünyayı, bizi imtihan etmek için yaratmasındaki amaç nedir? -
• Bizim içimizdeki cevheri, potansiyeli ortaya çıkarmamız ve kemale ulaşmamız için.
-Yani burası kâm (zevk alma) yeri değil, hamlıktan kurtulup pişme ve olgunlaşma yeri.
• Çünkü asıl hayat ahiret hayatıdır. (Ankebut,64)
Sayfa 169Kitabı okudu
Bayram:
« (Dünyada okumak varımış ! ) )) diyordu içinden. « (Yakın yerlerde okul olmalı da dölleri okutmalı. Köy yeri irezillik. Gız oğlan demeyip okutmalı, gurtarmalı irezillikten ! . . ) »
