Rakiplerinin arasını açmak her zaman için Çinlilerin en sevdikleri savunma yöntemi olmuştur. Türkler de bu durumun farkındaydılar ve bundan şikayetçiydiler: " Çinliler kurnazlar; arabozucular, nifak tohumları ekmeyi seviyorlar. Kardeşler arasına fesat sokuyorlar(...) beylerin ve halkın arasını iftiralarla açıyorlar."
Böylesi kaynak olarak kullanilabilecek bir kitap hakkında inceleme yapılmadığını görünce, okumayı düşünen okuyuculara bir fikir olması düşüncesi ile incelememi yaziyorum..
"Selçuklu Medeniyeti" konulu bir ders yapacaktım öğrencilerimle. Kaynak arayışına girdim. Seçtiğim kitaplardan bir tanesi de bu kitap oldu. Kitabın içeriği gayet iyi. Sadece medeniyeti değil, dönemin siyasi yapisini da ögreniyorsunuz. Kitabin başında Büyük Selcuklu ve Anadolu Selçukluları anlatılıyor. Siyasi yapı incelendikten sonra selcukluda fikir özgürlüğü, müslüman ve gayri muslim iliskileri, âlime ve ilme verilen deger, medreseler, camiler, türbeler... gibi birçok başlık örnekler verilerek anlatiliyor. Detaylı bir arastirma yapmak isteyenler için yeterli bir kaynak olmayabilir ama okunması gereken ilk sıradaki kitaplardan biri diye düşünüyorum.
(...)" 'Anatolia' ya da 'Bilâd-ı Rûm' olarak adlandırılan bu ülke, bir asırdan kısa bir zaman zarfında son sahiplerinin adıyla, 'Türkiye' olarak anılmayı hak edecek bir kimlik dönüşümü yaşamıştır."(...)