Anlamsızlığın anlamlandığı ama yine de anlaşılamadığı garip bir kitap. Anlaşılamazlık bu derece kendini okutmamıştı. Belki de okumamı sağlayan merakın verdiği bir güdüydü. Kitabın sonunda tek bildiğim bir ailenin saçmalık dolu düşünce dizinini okumuş olduğum. Bölümler rastgele ve anlamsız bir biçimde ilerliyor ama garip bir şekilde okumaya devam ettiriyor. Neyse kısacası tavsiye edebileceğim bir kitap değil.
Niçin bazı insanlara sessizlik dehşet veriyor ve bu dehşet, derin ve karmaşık sanırlar görmelerine neden oluyor? Ve de, şairler niçin genelde delidir?
Şiir Prometheus gibidir. Delilik ise, şiirin dünyaya geri getirdiği ateştir.