sürekli 1974 yılındaki o günü, hastane odasını, hasan'ın dudak ameliyatından sonraki uyanışını düşünüyorum. baba, ali, rahim han onun yatağında toplanmış, bir el aynasında yeni dudağını inceleyen hasan'ı izlemiştik. o odadakiler şimdi ya öldü yada ölmek üzere. ben hariç...