Buralara niçin gelmiştim? Yer değiştirmenin ruhumuzda temelli değişmeler yapacağına, eski varlığımızdan soyunup kurtulacağımıza çocuk gibi inanmamış mıydım?
Beni her gittiğim yerde böyle karanlık ya da ölüm aydınlığı içinde cansız geceler mi bekliyordu ?
Benim elimi ayağımı bağlayan şey, değişmez bir alın yazısına inanıştı.
Kuşağımız bugün, yalnız diğerlerinin yörüngeleri arasındaki boşluktan, bir zamanlar orada bir gezegen bulunduğunu sezinleten, parçalanmış ölü bir yıldıza benziyordu. Nesiller zinciri arasında bizim yerimiz sadece böyle bir vehimli boşluk olacaktı. Evet, gelecek yüzyıllara bizden bir boşluk kalacaktı.
Büyük bir şehirde kendini yitirmek isteyen insan,belli bir semt içinde kalmasını bilmeliydi. Ancak böyle güven içinde bir iç yaşamın dünyasi kurulabilirdi.
Ben yaşamaya en çok aday olduğum bir anda ölemezdim.
Sayfa 35Kitabı okudu
