Karşımızda duman varsa altında ne vardır? Ateş. Ama ateşi görmediğimiz için buna “ilmelyakin” diyoruz. Ateşi gidip görürsek ne olur? “Aynelyakin.” Ateşin içine girip yanarsak? İşte bu “hakkalyakin” olur.
Tasalanma yiğidim; zaman bizden yanadır.
Külümüzden yükselen duman bizden yanadır.
Son durak, son ilahi ferman bizden yanadır.
Dünya düşman olsa da, iman bizden yanadır.
Kapıları açacak çoşkun bin niyaz kaldı.
Ufka bir bak yiğidim, inkılâba az kaldı.
📜 Nurullah Genç
Olmuyorsa, vardır bir bildiği.
Zira O, herşeyi bilir ....
Günaydın
Biraz dem biraz duman, yağmura merhaba, yıkasın ruhumuzu temizlesin bütün pislikleri yoksa başka türlü yaşanmaz.
İnanırsan gerçektir...
Yalnızlık ağır bir hal. İnsan dayanamıyor buna. Ya da her insan dayanamıyor. Katlanan, kabullenen vardır muhakkak ama o ben değilim. Aslında onlar da yanılıyorlar. Yalnızlığı anlamıyorlar bence. Yalnız kalmakla yalnız bırakılmak aynı şey değil. Tercih edilen bir yalnızlık nimet gibi. Hayranlık uyandıracak asil bir hal. Ama birilerinin seni yalnız bırakması... İşte o dayanılmaz. Yalnız kalmak değil can yakan, yalnız bırakılmak yani. Ve ben yalnız kalmadım, yalnız bırakıldım.
Sayfa 47Kitabı okuyor
O zaman anladım ki bir çocuk annesi öldüğünde Öksüz kalıyordu doğru ama bir adam karısı öldüğünde ruhsuz kalıyordu.
Sayfa 47Kitabı okuyor
Şehirlerin ruhu vardı. Ama İstanbul'un ruhunu çalıyordu insanlar. Bir kemirgen gibi ruhunu kemiriyor, dişlerini geçirip maneviyatını emiyorlardı. Öldürüyorlardı onu. Hani ezan sesleri de olmasa, tüm şehirde dinlenecek tek bir kelime ses kalmamıştı. Her yanda bir yok etme çabası vardı. Ve ben buna daha fazla şahit olmaya katlanamadım.
Sayfa 43Kitabı okuyor
"Derdi dünya olanın dünya kadar derdi olur"