“…tüm geçmişi bir yaraydı sanki ve her dokunuşta iltihaplanıyordu.”
HAN DUVARLARI
-Osmanzade Hamdi Bey'e-
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
İlk sevgiye
Han Duvarları
-Osmanzade Hamdi Bey'e-
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
İlk sevgiye benzeyen ilk
Bir görüntü: Yaz vakti, gün ortasında gece olmuş, karanlık bütün dünyayı avucuna alıyor, bizi avucuna alıyor, seni, beni, ortasında dikildiğimiz mısır tarlasını, yanındayım, saat öğlen bile olmamış ama hava karanlık, "Güneş tutulması," diyorsun bana. "Gözlüklerini çıkarma yoksa Ay gözlerini yakar, bir daha asla göremezsin." Diyorsun ki: "Bu ilk ve son, Dünya' da böyle bir şey yeniden yaşandığında hepimiz ölmüş olacağız, sen bile, sen bile ölmüş olacaksın.
pdfKitabı okudu
Hepimiz yalnızca şu anda yaptığımız iş kadar iyiyiz.
İyi yazarlar ödünç alır, büyük yazarlar çalar.
Yazmak tek başına gerçekleştirilen bir eylem.
Yaşam yolumuzun ortasında, karanlık bir ormanda buldum kendimi. Çünkü doğru yol kaybolmuştu.
Herkes aptal ya da ahmak olabilirdi ama aynı zamanda cahil, dar kafalı ve aşağılık olmak.. Bu çok özeldi.
Kimse okumuyorsa eserin aslında yoktur.
Başka hiç kimse senin hayatını yaşayamaz.
Eğer bir şey öğrenmek istiyorsan, buna merakın olmalı.
Her yeni gün bir meydan okumadır.
Herkesin kendine özgü bir sesi ve başka hiç kimsenin anlatamayacağı bir hikayesi vardır. Ve herkes yazar olabilir.
Bazı yaralar yararlıdır buna inan,
Bazı yaraların ortasında küçüçük bir el,
Sanki geçmişine çiçek uzatır,
Bazı yaralardan sızan kanla,
Tüm geleceğin yıkanır.
Bazı yaralar...
Sayıyorum, sayıyorum
Hiç bitmiyor güller
Sensiz hiç bitmiyor zaman.
Belki saymayı mutsuzlar bulmuştur.
Mutsuzlar hep sayar.
Bizler mihsabıyız hayatın,
Tam on gün oldu,
Gamzelerinden su içmiyor kuşlar.
Kardeşim, biriciğim
Hadi çık o karanlık odadan.
Ghâsh
“ilerde ışık var. Ama bu gün ışığı değil. Kırmızı. Ne olabilir?”
“Ghâsh!” diye mırıldandı Gandalf. “Acaba alt katların yanmakta olduğunu mu kastediyorlardı? Yine de ilerlemekten ba§ka seçeneğimiz yok.”
Kısa bir süre sonra ışık şüphe götürmez bir şekilde belirginleşip herkese görünür oldu. Önlerinde uzanan geçidin duvarlarında titreşiyor ve
Şimdi seni düşünüyorum, biliyorsun
Aklıma ellerin geliyor önce
Yağmurlu bir gün hatırlıyorum
Islanmış bir serçe kuşu hatırlıyorum
Durup durup ölümü hatırlıyorum
Alnıma bir ışık vuruyor karanlıkta
Sonra alabildiğine bir sessizlik başlıyor
Alabildiğine bir deniz
Alabildiğine kum
İçim ürpertilerle dolu
Karanlık denizlerin ortasında
Seni düşünüyorum
Sayfa 87Kitabı okudu
Karanlık Deniz
Şimdi seni düşünüyorum, biliyorsun
Aklıma ellerin geliyor önce
Yağmurlu bir gün hatırlıyorum
Islanmış bir serçe kuşu hatırlıyorum
Durup durup ölümü hatırlıyorum
Sonra alabildiğine bir sessizlik başlıyor
Karanlık denizlerin ortasında
Seni düşünüyorum
Sayfa 87