Yaşam konusunda bir fikrin vardı; içinde bir inanç, bir beklenti yaşıyordu; eylemlere, acılara ve özverilere hazırdın. Ama yavaş yavaş anladın ki, dünya hiç de senden eylemlerde ve özverilerde bulunmanı istemiyor; yaşam, kahraman rollerine ve benzeri şeylere yer veren bir kahramanlık destanı değil, insanların yiyip içmeler, kahve yudumlamalar, örgü örmeler, iskambil oynamalar ve radyo dinlemelerle yetinip hallerine şükrettikleri rahat bir orta sınıf evidir. Kim bunun başka türlüsünü ister, kim gönlünde yiğitliği ve güzelliği barındırır, büyük yazarları ve ermişleri baş tacı ederse, o bir aptaldır, bir Don Kişot'tur.
Yiyecek bulamayan birinin yapabileceği en akıllıca şey oruç tutmaktır.
İnsanlardan çoğunun görüş ve düşünceleri kişisellikten uzak, mensup oldukları sınıfların görüş ve düşünceleridir. Gerek kapitalistlerin, gerek sosyalistlerin yüzde doksan dokuzu, doğruluklarını sınamaya zekâlarının asla elvermediği görüş ve düşünceleri benimser.
" peki,paran olmazsa ne verceksin?"
" Herkes kendisinde olanı şeyi verir . Savaşçı güç verir, tüccar mal, öğretmen ders, köylü pirinç, balıkçı da balık."
" Peki senin vereceğin şey nedir?"
" Düşünebilirm.Bekleyebilirim.Oruc tutabilirim."
Bir partiye üye olmamasını kimseye salık vermem, ama herkese şunu söylemek isterim ki, kişi pek erken yaşta bir partiye üye olmakla çevresinin dava arkadaşlarıyla kuşatılmasından duyacağı hazza karşılık kendine özgü yargı yeteneğini elden çıkarma tehlikesiyle yüz yüze gelecektir.
...oysa insanların büyük çoğunluğunun sadece yarı insan sayılacağını, bunların arasında da hayvandan farksız kimselerin yer aldığını aslında bilmemiz gerekirdi.