Ey talih! Ölümden de beterdir bu karanlık;
Ey aşk! O gönüller sana mal oldular artık;
Ey vuslat! O aşıkları efsununa ram et!
Ey tatlı ve ulvi gece! Yıllarca devam et!
Sayfa 76Kitabı okuyor
Bir hayâlet gibi dünya güzeli
Girdiğinden beri rü'yâlarına;
Hepsi meshûr, o muammâ güzeli
Gittiler görmeye Kaf dağlarına.
Sayfa 70Kitabı okuyor
O kuş ancak bahâr olunca gelir;
Nerelerden gelir?
Kimse bilmez, bu bir muammâdır;
Bahâr erince sona
Kaybolur, başka bir bahara kadar
Sayfa 68Kitabı okuyor
Yalnızlığın azabı her işkenceden beter;
Yalnız bu kahrı insanı tahrib için yeter.
Sayfa 66Kitabı okuyor
Hicran neden gün ortasında böyle seslenir,
Birden hatırlatır unutan kalbe sevgiyi.
İnsan alemde hayal ettiği müddetçe yaşar.