Kendini bulmak, ne düşündüğüne değil, ne hissettiğine dönmektir. Düşünceler, sadece düşüncelerdir; zihinsel yapılardır; aklının "yapay" yarattıklarıdır. Oysa duyguların... işte onlar gerçektir.
Duygular ruhun dilidir. Ruhun ise senin gerçeğin. Şimdi daha iyi anlayabiliyor musun?
Istırabın kökeni nedir? Kendinizle ilgili cehaletiniz, yani kendini-bilmemek.
Arzunuzun kökeni nedir? Kendinizi bulma dürtüsü.
Tüm yaradılış, aslını bulmak için uğraşıp didiniyor ve aslına dönünceye kadar da rahat etmeyecek.
Kendini hatırla. Neden buradasın sor. Tek bir şey için burdasın, çok basit ama bulamadığında en zoru olur. Bulmak için bu gözlüklerle bakamazsın. Kendi gözlerinle bakacaksın. Başlarda görmesen de alışacaksın. Herkesin aynı şeyi, farklı dillerde defalarca söylediğini ama senin duymadığını anlayacaksın. Hazır değildin, kendini suçlama. Affetmeyi ve sevmeyi dene. Kendi çocukluğun o senin. Elini tutmayı, başını okşamayı, sarılmayı dene. Kimsenin yapamadığını sen kendine yap. O zaman onu bulma yolunda olduğunu bilirsin. Ve konu bulmak değildir artık. Varmak, ulaşmak, sonuç önemini yitirir..
Bazen gönüllü olarak yüklendiğimiz mesuliyeti taşımakta zorlanırız ve bunu belli etmemeye çalışırız.Bu kişiyi aşırı yorar.
Kişi ancak bu yükten kurtulduğunda ne kadar yorulup yıprandığını fark eder. Dram şurada: Giden gitmiştir. Zamanı geri döndüremeyiz. O sırada bu kişiye bir destek verilmez ise; bir çevre, tatmin edici bir iş, arkadaşlar. Bunlar olmaz da yalnız kalırsa içkiye, ilaca, yasak ilişkilere falan yönelir. Benim tavsiyem hanımefendinin kendine yeni bir mekan, düzen, iş ve arkadaş bulması olacaktır. Kendi otoritesini kurmalı, kendini bırakmamalı. El mühimi onu içkiden ve yasak ilişkiden kurtaracak bir dost, bir akraba, arkadaş bulmalı.hepimiz böyle zamanlarda tutunacak bir dal aramalıyız.
Sayfa 10Kitabı okuyor
Bin nedametle nihayet anladık ki dünyada belki herşeyi bulmak kolay, kendini bulmak zormuş.
