".. , bu neşeli ve şen şakrak haliyle zamanın ve ölümün kalıntıları arasında gençlik abidesi gibiydi."
Camilla
Ölü bedenin nerede uyuyor, arkandan hâlâ ağlayanlar var mı bilmiyorum, ama senin gerçek mezarın benim ruhumda. Bütünüyle oraya gömüldün sen.
Sevdim, sevildim. Başka güzellik ve sevgi ışıkları karanlık yolumu aydınlattı. Cenneti anlamamız, hissetmemiz ve arzulamamız için ilahi kudretin halkettiği ruhlar, sanki içlerindeki en gizli güzellik, temizlik, kutsallık hazinelerini göstermek için bana açıldılar. Ama hiçbir şey senin gönlümdeki ilk görünümünü solduramadı. Yaşadıkça düşüncemdeki sana daha da yakınlaştım. Hatıran, babanın kayığındaki, dumanı rüzgarla dağılan ve bizden uzaklaştıkça daha da parlayan, ateşler gibi. Ölü bedenin nerede uyuyor, arkandan hâlâ ağlayanlar var mı bilmiyorum, ama senin gerçek mezarın benim ruhumda. Bütünüyle oraya gömüldün sen. Adın boş yere aklıma gelmiyor. İsminin telaffuz edildiği dili seviyorum. Kalbimin derinliklerine damla damla sızan, hatıranın üzerine gizlice düşen ve onu mis gibi kokutan bir damla daima vardır.
« Yediği ani darbeyle sersemleyen, acıyan yerini fark edemeyen ama her yeri sızlayan biri gibiydim.»
Sayfa 78 - Babıali Kültür YayıncılığıKitabı okudu
Yüreğim kumdandı gerçi o zaman ama, Ischia Adası’nın kumsalında açan harikulade zambaklar gibi o da benim gönlüme kök salan bir deniz çiçeğiydi.
.
.. o da benim gönlüme kök salan bir deniz çiçeğiydi.
Onu bu kadar sevmiyor olsaydım, ruhuma bıraktığı ve hayat boyunca taşıyacağım iz böyle derin ve böyle acılı olmaz; hatırası böyle zevkle ve böyle acıyla içime işlemez; yüzü aklımda böyle canlı, böyle parlak kalmazdı. Yüreğim kumdandı gerçi o zaman ama, Ischia Adası’nın kumsalında açan harikulade zambaklar gibi o da benim gönlüme kök salan bir deniz çiçeğiydi.
Sayfaları karıştırmayı bilenler için her aile bir hikâye hatta bir şiirdir.
__