İnsanlık geliştikçe, tartışılan ya da kuşku duyulan öğretilerin sayısı sürekli olarak azalacaktır: İnsanlığın refahı da, tartışılmama noktasına ulaşmış doğruların sayısı ve ağırlığıyla ölçülebilir neredeyse.
Antik dünya hatiplerinin biri hariç en büyüğü, hasmının savunusunu en az kendi savunusu kadar, hatta daha da büyük bir yoğunlukla çalıştığını kayda geçirmiştir.