Barış, bir annenin gülümseyişinden başka bir şey değildir.
Sayfa 116
Geçen her gün yitirilmiş bir gün değil de
bir kök olduğu zaman
gecede sevincin yapraklarını canlandırmaya.
Geçen her gün kazanılmış bir gün olduğu zaman
dürüst bir insanın uykusunun ardı sıra.
Ve sonunda, yeniden duyumsadığımızda
zamanın tüm köşe bucağındaki acıları kovmak için
ışıktan çizmelerini çektiğini güneşin. Barış budur işte.
Sayfa 115
Yüzüne bir şey demeseler de, arkasından görüşlerini gülüşleriyle belli ediyorlar. Ama o kimi zaman halkın sağduyusuna derin inançla, kimi zaman hani eski aklı erik atalar, nineler ne demiş, iyiliği yap, at denize; balık bilmezse, o denizde halk da vardır; halk bilir! Madem böyle, ben yolumca giymeyi sürdüreyim diyor.
Sayfa 68Kitabı okudu
Haklı
Altı gün erkeklerin gelip yararlandığı kitaplıktan yalnızca bir tek gün kadınlar yararlanmış olacak; bu ne büyük haksızlık? Biz bu örümcekli kafadan ne zaman kurtulacağız. Kadını erkeğin arkasına atan, onunla bir mecliste oturamayan, bir çark altında kadın erkek birlikte buluşmak gerekince araya perde geren toplum hiç bu çağın toplumu olabilir mi? Ama gelmiyorlar.
Sayfa 67Kitabı okudu
Kitaplığın girdiği yerden bilinmezlik kaçar gider.
Sayfa 63Kitabı okudu
beş altı arkadaş toplanın gelin,
düğün elle, yağmur yelle, diyor.
