… özellikle müthiş zenginleşen duygularımızı, heyecanlarımızı sınamamız için dünya denen bu gezegen verilmiştir.
İnsanların Tanrı’nın suretinden yaratıldığına inanırlar ama Tanrı’nın bir bedeni olmadığından bu fiziksel anlamda bir suret değildir. Ruhlar, Tanrısal Birliğin benzerliği ile oluşmuşlardır, bunun anlamı ruhlar da saf sevgi ve barışla doludurlar ve pek çok şeyi yaratma ve gözetme yeteneğine sahiptirler.
İnsanlar Tanrısal Birliği tamamlasalar ve evrenin gelişigüzel ilerleyen bir olgu değil, ayrıntılarıyla belirlenmiş bir tasarım olduğunu bilseler, hiç korkmazlar.
Bir sınavı geçmenin tek yolu bu sınava girmektir. Her düzeydeki sınav, sen onu geçene dek şu veya bu biçimde yinelenir.
Önem verip kutladıkları tek şey, sadece daha iyi olmaktı.
İnsanlar, bilgi peşinde koşarlar ama farkına varmazlar, bilgelik de ifade edilmeyi bekler.
İnsanlar ne kadar çok mala sahipse o kadar çok korkarlar. Ve olasılıkla sadece bu nesneler için yaşarlar.
Zaten ebedi olan bir şeyi öldürmek olanaksızdır. Onu yaratan sen değilsin, sen de öldüremezsin.
Onun mücevherlerinin bir anlamı, bizimkilerinse ekonomik değeri vardı.
Gerçekten de, diye düşündüm, bu dünyanın bir yerlerinde, değer sistemini yanlış yerlere oturtan insanlar vardı; ama bunların, Avustralya'nın en iç noktalarında yaşayan ilkeller olmadıklarına emindim.
Sayfa 99Kitabı okuyor
Bu insanlar beni olduğum gibi kabul etmişlerdi. Beni benimsemişler, özgün ve harika bir insan olduğumu düşünmüşlerdi. Koşulsuz bir şekilde kabullenilmenin ne demek olduğunu anlıyordum.
Sayfa 95Kitabı okuyor