''Sizlere müjde!
Mahbuplarınızdan nihayetsiz firakların yaralarını tedavi edip merhem süren bir Mahbub-u Bâkîniz var.
Madem O var ve bâkidir; başkaları ne olursa olsun, merak çekmeyiniz.
Belki o mahbuplarda sebeb-i muhabbetiniz olan hüsün ve ihsan, fazl ve kemâl, o Mahbubu Bâkînin cilve-i cemâl-i bâkisinden çok perdelerden geçip, gayet zayıf bir gölgenin gölgesidir.
Onların zevâlleri sizleri incitmesin.
Çünkü onlar bir nevi âyinelerdir. Ayinelerin değişmesi, şaşaa-i cemâlin cilvesini tazeleştirir, güzelleştirir.
Madem O var, herşey var.''
Sayfa 194
"Dünyanın lezâizi zehirli bala benzer'' diyor Bediüzzaman.
''Lezzeti nisbetinde elemi de vardır.''
Sayfa 187
'Ey sersem nefsim! Acaba şu vazife-i ubûdiyet neticesiz midir?
Ücreti az mıdır ki sana usanç veriyor?
Halbuki bir adam sana birkaç para verse veyahut seni korkutsa, akşama kadar seni çalıştırır; ve fütursuz çalışırsın."
Sayfa 181
Namaz için üşengeçlik gösteren nefsine yönelttiği soru Üstadın. :)
"Ey şikemperver nefsim! Acaba, hergün hergün ekmek yersin, su içersin, havayı teneffüs edersin; sana onlar usanç veriyor mu?"
Sayfa 180
'Eğer anlasaydın ki ömrün azdır, hem faidesiz gidiyor; elbette onun yirmi dörtten birisini, hakiki bir hayat-ı ebediyenin saadetine medar olacak bir güzel ve hoş ve rahat ve rahmet bir hizmete sarf etmek, usanmak şöyle dursun, belki ciddi bir iştiyak ve hoş bir zevki tahrike sebep olur.'
Sayfa 178
"Keyif için, ebedî dünyada kalacak gibi nazlanıyorsun."
Sayfa 177
"Hiç kat'î senedin var mı ki, gelecek seneye, belki yarına kadar kalacaksın? Sana usanç veren, tevehhüm-ü ebediyettir."
Ne demek tevehhüm-ü ebediyet?
Ebedî yaşayacakmışsın vehmi, düşüncesi... Hep ebedî yaşayacakmış gibi değil mi?
Sayfa 177
"Anlamak, sözcüklerle değil, duyarlılıkla mümkündür... "
'İnsanlar uykudadır, ölünce uyanırlar' diyor Efendimiz (a.s.m.) 'Öyleyse ölmeden önce ölünüz' diyor.
Sayfa 177