Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar. O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim. En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı. Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi. Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.
Huzur ve mutluluğun yuvası
....“Beyaz Orman halkının yaşadığı tüm acılar, tıpkı bu
kapkara kaya gibi yerinden hiç hareket etmeden sadece
geçmişin toprağında kendine yer bulsun. Bulsun ki o
acılar Beyaz Orman’ın beyaz günlerinin ruhuna asla gölge
düşürmesin. Beyaz Orman’ın geçmişine kan ve gözyaşı
şeklini verdi; bundan sonra geleceğine de rengarenk
umut ve hayaller şekil versin. Beyaz Orman toprakları huzur
ve mutluluğun yuvası olsun. Huzur ve mutluluk, en
beyaz, en saf ve pürüzsüz haliyle bu topraklarda sonsuza
kadar yaşasın.”.....
sayfa 49, ikinci paragraf
Sayfa 49 - Yazar Ak HanKitabı okudu
Hayaller
Hayalim ;göl kenarı bir evimin olması rengarenk çiçekleri olan bahçem ve semaver yakıp çay içtiğimiz ruh eşim ...
Hiçbir şey eskisi gibi deği!
..
Sonbahar eski bahar değil.
sokaklarda yürürken sonbaharın vermiş olduğu hazla yollara serpilmiş rengarenk yaprakların üzerinde uçtuğumu hayal edip yürürdüm. Yağmur yağsın ister , sırılsıklam olmak isterdim.
Her yağan yağmurda , sınıftan içeriye sırılsıklam girer , canım öğretmenim önlüğümü çıkartır , beni de kaloriferin dibine koyar ,
Siz,siz olun hayallerinizi vermeyin griye.
“Toz pembe bakasım var bugünlerde her şeye.Pembe hayaller dilerken düştüm grinin eline.”
Sayfa 13Kitabı okudu
