Karantina: Mahşerin Dört Atlısının Hikayesi — Beşinci PerdeBeyza Alkoç · İndigo Kitap · 202021 okunma
Yaz kahvaltılarından alınan neşe, sadece turistlere nasip oluyordu, bazı insanlar dünyaya turist olarak geliyor ve yaşam onların memnuniyeti için debeleniyordu, hassas bir ev sahibi gibi varını yoğunu önlerine döküyordu adeta.
Oysa dünyaya yetim olarak doğanlar ve bazı başkaları ki bunlar çoğunluktu, yeryüzünün yerlileriydiler. Bir yerli bir başka yerlinin sofrasını işte böyle dağıtır. Turistlerse evlerinden uzakta olan her türlü dağınıklığın üzerinden rahatlıkla atlayıp geçerler.
Hayatımda sadece bir kez büyük şiddetli bir neşe hissetmek istiyordum.
Sayfa 84Kitabı okuyor
KARAKTER RENKLERİ: SARI
Ölmemiştim ve böylece hayat bütün anlamını yeniden yitirmişti. Sadece tek bir arzu kıpırdanıyordu içimde, hafifleme arzusu. Bu kunt suçluluk duygusunun gülle gibi ağırlığından kurtulabilsem, belki o zaman ferahlayıp hafiflerdi ruhum. Kim bilir belki neşe duymaya bile çalışabilirdi. Yeterince talihliyse şayet, varlığına anlamlar uydurup o anlamlara tamah etmeyi dahi başarabilirdi. Güzel bir yalana inanmayı becerenlerin ihtişamlı talihi, belki benim de kapımı çalabilirdi. Ama evet, Hülya her zamanki gibi haklıydı yine, talihe bel bağlamak ancak talihsizlerin işi.
Sayfa 64 - HEP KİTAPKitabı okuyor
