“Efendi size bahçedeki ağaçlann meyvelerini yemenizi yasakladı, öyle mi, diye sordu, ben de bunun doğru olmadığını, yalnızca cennetin ortasındaki ağacın meyvelerini yememizi yasakladığını, eğer ona dokunursak öleceğimizi söyledim. Yılanlar konuşmaz, olsa olsa tıslar,”
Kırmızı KediKitabı okudu
“İlk barınakları dar bir mağara oldu, daha doğrusu mağaradan çok bir oyuğa benziyordu; sığınacak bir yer aramak için umutsuzca dolanırlarken cennet bahçesinin kuzeyinde kayalık bir tümseğin içinde keşfettikleri basık bir yerdi burası. Yılın hangi dönemi olursa olsun gece gündüz sabit kalan ısının, alışkın oldukları, değişmez yumuşaklığına hiç benzemeyen bir güneşin acımasız yakıcılığından nihayet korunabildiler.”
Kırmızı KediKitabı okudu
“Isısı ve pis kokusuyla soluklarını kesen kaba postları çıkarıp ilk çıplaklıklarına geri döndüler; ama vücutlarının nazik bölgelerini, bacaklarının arasında az çok korunaklı kalan yerlerini dış saldırılardan korumak için, en kısa tüylü en ince derileri kullanarak, kadınlar için olduğu kadar erkekler için de aynı biçimde olan ve daha ilerde etek denecek şeyi icat ettiler. İlk günler, çiğneyecek bir parça kuru ekmek bile olmadığından, açlıkla tanıştılar.”
Kırmızı KediKitabı okudu
“Efendinin, bir hokkabaz gibi, parmaklarını şöyle bir şaklatarak ortaya çıkardığı postların nereden geldiğini bilmiyoruz. Bunlar hayvan postuydu, hem de büyük hayvanlar, ama bilin bakalım onları kim, nerede öldürüp derilerini yüzmüştü. ”
Kırmızı KediKitabı okudu
“Her şey mümkündür. Her şey mümkün, elbette; havva'nm akima, gidip kerübiden cennet bahçesine girme ve birkaç gün daha açlığa direnmelerini sağlayan bir iki meyve toplama izni istemek gibi çılgınca bir fikir gelmesi de dahil.”
Kırmızı KediKitabı okudu