Ağlamaya çalışın, gözyaşı kadar hiçbir şey insanı hafifletmez.
Çoğunlukla, hayatımızın tüm zorluklarını ortadan kaldırırsak hedefimize daha çabuk ulaşacağımızı düşünürüz ama tam tersi bayım, sadece dünya meselelerinin karışıklığı içinde başlıca 3 hedefimize ulaşabiliriz: 1) Kendimizi tanımak, çünkü insan kendini ancak kıyaslama yaparak tanıyabilir, 2) Kendimizi kusursuz hale getirmek, ancak mücadeleyle elde edilebilir ve 3) Başlıca erdeme, ölüm sevgisine ulaşmak. Sadece hayatın iniş çıkışları bize onun anlamsızlığını gösterebilir ve doğuştan gelen ölüm ya da yeniden hayata gelme sevgimizi artırabilir.
Sayfa 651Kitabı okudu
+1
Kafasında bir iki tane değil onlarca olan planlardan, düşüncelerden bazıları başlangıç halindeydi, bazıları hedefine ulaşmış, bazıları ise suya düşmüştü
Gercek bir masonun birinci gorevi kendi kendini mukemmellestirmeye calismaktir. Yasamimizdaki zorluklari sirtimizdan atmakla bu amaca daha kolay ulasabilecegimizi saniriz cogunlukla; oysa sayin bayim, tam tersine, su uc buyuk amaca ancak yasamin dertleri ortasinda savasim vererek ulasabiliriz: 1) kendini bilmek; cunku insan kendini ancak baskalariyla karsilastirarak taniyabilir 2) mukemmellik yolunda ilerleme ki bu da ancak buyuk cabalarla gerceklestirilebilir 3) en buyuk erdem olan, olumu sevmek. Olum sevgisinin ya da baska deyimle yeni bir yasam icinde yeniden var olma ozleminin ruhumuzda guc kazanmasi icin yasamin ne kadar bos oldugunu gormemiz gerekir; bunu bize en iyi gosterecek sey de yasamda var olan kotuluklerin ta kendisidir.
“Babacigim onu pek sever. Babamin iyi gecindigi, hic kizmadigi bir o vardir, bir de Mihail Ivanovic; cunku babam kendisini her ikisinin de velinimeti sayar. Sterne’in dedigi gibi, ‘Insanlari, bize yaptiklari iyiliklerden cok, bizim onlara yaptigimiz iyiliklerden oturu severiz.’
