❝
Sinan ne çok öperdi ayaklarını. Öper ve bağrına bastırırdı. Yaa oğulcuğum, şimdi seni ne çok özlemiştir. Ben ikinizi ne çok özledim. Mutlu ve kurtulduğumuz, ezilenlerin kurtulduğu günleri de özledim. Kulun kula kulluk etmediği günleri. Biz görecek miyiz onu bilemem. Devrime can borcumuz var elbette ama onun için bir gün daha fazla yaşamak görev ve isteğini de hiç unutmadan yürüyeceğiz yolumuzda. Biz göremesek de sizler göreceksiniz yavrum. "Güneşli, güzel günleri" sizler göreceksiniz.
❞
Yürüyorum ve sana mırıldanıyorum ve ara sıra dönüp yanımdaki sen misin diye bakıyorum, her gün ona sarılacağım ve sen olduğunu düşünerek onu öpeceğim çünkü seni çok özledim.. .