Biraz daha sabret. Dut yaprağı sabırla atlas olur.
Sayfa 398Kitabı okuyor
Sevmeyi, sevilen şeye tek başına sahip çıkmak gibi telakki etmek ne vahşi bir şeydi. Âşık bir esirci mi? Dünyadaki servet, güzellik, sevgiler ve sevgililer herkese yeter, herkesin hakkı...
Sayfa 310Kitabı okuyor
İnsanlar karışık işlemelerde birbirine girip çıkan renk renk iplikler gibi. Ucunu, izini tamamen kaybettim zannettiğin biri birdenbire karşına çıkıyor...
Sayfa 290Kitabı okuyor
Sokakta ve bahçede aynı insan başka başka yaşar..
İnsan denilen muamma resmini çizerken, kainat ressamının neden bu kadar zıt boyalar kullandığını, hangi zeka idrak etmiş?
Sayfa 332Kitabı okuyor
Aşk ve kin, bunlar karanlık, aydınlık gibi birbirini tamamlayan hakikatler... Bir taraftan öbür tarafa sallanan bir rakkasın ucu. Rakkasın üstünden geçtiği başka şeyler hep ikinci derecede. Yalnız aşk ve kin ebedi.
Sayfa 364Kitabı okuyor
Ayrılmak biraz ölmektir.
Sayfa 383Kitabı okuyor
Köşeyi dönerken…:)
Rabia, ömründe bir köşe dönmüş gibi. Köşeleri o hiç sevmez. Dönerken insan asıl kendisini arkada bırakır, köşenin bu tarafında başka insan oluverir. Fakat arkada bıraktığı “kendisi” de peşini bırakmaz. Her köşe döndükçe bir yeni benlik…
Sayfa 383Kitabı okuyor