Aslında her birimiz, çocukluğumuzda kaderimiz tarafından elimize verilen kalemle boyardık gökyüzümüzü.
Mavi, beyaz, gri ya da siyah...
Kocaman insanlar olduğumuzda hâlâ hayata o renklerle bakacağımızı bilmeden kendi ellerimizle şekillendirirdik hayatımızı ve dünyamızı.
..duygusal olarak olgunlaşmamış insanların tepkileri siyah beyaz olmaya meyillidir ve hiçbir gri alan yoktur. Bu durum, duygu karmaşasını, ikilemi ve diğer çelişkili duyguları ortadan kaldırır.
Hiçbir şeyin sadece siyah ya da beyaz olmadığını söylerdin. Aslında çoğu şeyin gri olduğunu ve grinin bir sürü tonu olduğunu söylerdin.
Pratik psikoloji ,insan zihnini daha görünür kılmak için gri yerine siyah ve beyaz kullanmaktadır.
Sayfa 7Kitabı okudu
renk tonlaması özenle yapılmış bu gözlerini
açısı özenle ayarlanmış kaşlarını senin
siyah bir şelale gibi dalganırken saçların
sana kar gibi beyaz bu kağıtlarda
üşünmemiş bir kıştın dememi biliyorum
bu siyah beyazlığın içinde külümün nasıl gri kalabildiğini
sen bu kadar güzelken
seni sevdim demek bile saçma olurdu
gülüşündeki o dudaklarının kıyısındaki üçgen
yanaklarında ne kadar derinlik vereceği milimetrik ayarlanmışken
sana çok güzel gülüyorsun demek bile saygısızlık olurdu
ellerimde bir kağıdın üstünde kalan yüzüne baktığım bir hayata
hayat demek bile saçma olurdu
bir yerlerde canlı ve hareketliyken bu elindeki cansızlığa
fotoğraf demek gerçekten saçma olurdu.