Ölüm için yaşıyor, Ölüm için seviyoruz, ölüm için doğurup çalışıyoruz, işlerimiz ve günlerimiz artık ölümün gölgesinde birbirini izliyor, uyduğumuz disiplin, koruduğumuz değerler ve yaptığımız projeler, hepsi tek bir sona karşılık veriyor: Ölüm. Ölüm bizi olgunlaşınca toplayacak, biz ölüm için olgunlaşıyoruz ve küle dönmüş bu ökümen üzerinde olsa olsa bir avuç olacak torunlarımız bizim taptığımız her şeyi yakarak bize lanet okumaya devam edecekler. Biz yapmacık figürler kisvesi altındaki ölüme tapıyoruz ama onun ölüm olduğunu bilmiyoruz, bizim savaşlarımız övdüğümüz şeye kurban verme savaşı, ölümün şerefine kendimizi feda ediyoruz, bizim ahlakımız bir ölüm okulu, değer verdiğimiz erdemler ise ölümün erdemleri yalnızca. Bunun dışına çıkamayız, dünyanın düzenini değiştiremeyiz, bizi parçalayıp dağıtan şeye dayanmaya, bizi ezen şeyi sırtımızda taşımaya mahkumuz, bize kalan tek şey, kendimiz de ölmeden önce ve sonuncu ölüler biz olmadan ya yok olup gitmek ya da öldürmek; yüksek sesle söylüyorum, üçüncü bir yol imkansızdır.
İnsanın şüphelerini açıklaması doğru değildir. Hatta gereksiz bir kötülüktür o.
Sayfa 187Kitabı okudu
Halbuki unutmasını öğrenmemiz gerek. Kurumuş dalların kesilip atılmasından başka çare yoktur.
Sayfa 183Kitabı okudu
İnsan bazı kadınları zorlayamaz. Onları korkutamazsınız. Konuşmaya da ikna edemezsiniz. Yani elinizden hiçbir şey gelmez.
Sayfa 178Kitabı okudu
"İnsan bir kadının ne düşüneceğini, ne çılgınlıklar yapacağını kesinlikle önceden kestiremiyor."
Sayfa 138Kitabı okudu