Gözyaşı insanın kendi suçunu gölgeler, rahat rahat talihi suçlamaya olanak verir. Ağlıyordum, çünkü kendimi bildim bileli yaşamımın nedeni olan babamı yitirmekteydim. Kendisine iyi bir arkadaş olamamıştım, ama önemi yoktu bunun. Daha iyi olayım diye harcadığım çabalar onu memnun etmek için değil miydi?