Yelda
Farsça şeb-i yeldâ “en uzun gece”, 25 Aralık gecesine verilen ad. Şairin dediği gibi, Şebi yeldâyı gammrâ seherî peydâ nîst, “derdimin uzun gecesine bir seher görünmüyor”.
Neymiş acaba diye bakınca hayret edecek şeyler öğreniyorsun. Meğer 25 Aralık eski İran tanrılarından Mithra = Mihr’in, yani Güneş’in doğum günüymüş. O zamanki hesaba göre
Bugünün yılın son günü olduğunda inanasım gelmiyor. Öyle bir yıldı. Sabahın gecesi, yarın yokmuş gibi geçmeli.
Hakikaten yarın var mı yok mu belli değil ki.
Yaşamım boyunca bu yılı unutmayacağım kesin.
Bu yılın bana kattığı tek şey, halen yaşıyor olmak.
Bu yıla tek sığındığım şey var. En karanlık an, ışığa yakın an.
Ve tabiki 🥹 en en en en en sevdiğim desem abartmış olur muyum? hayır!
2024 listemde hem okuma hemde film gecesi olarak olucak tabiki 🫶🏻 sizinlede paylaşmak istedim çünkü bu sefer yalnız okumak istemiyorum 🫠 yılın hangi ayı olucağına tam karar veremesemde Temmuz ayı gibi bir Harry Potter okuma grubu düşünüyorum 🥹📚
Umarım katılıp bana eşlik edersiniz… 💞
Lumos 🪄✨
* ”Mutluluk her an vardır. Yeter ki en karanlık anlarınızda ışığı açmayı sakın unutmayın…” 🧙🏻♂️
Alıntı
Polisin kâbusu, yılbaşı geceleridir. Herkesin
gülüp eğlendiği, mutlulukla dans ettiği o gece,
bizim için korkunç saatler demektir: öğleden
sonra başlayıp yeni yılın ilk günü ışıyıncaya
Yılsonu ve Yılbaşı
Yine dönüp dolaşım içimi dökecek doğru bir yer bulamadıktan sonra buraya yazmaya karar verdiğim bir gece bu gece. Bu yazım da diğer tüm duygu yüklü anlardaki yazılarım gibi hayatımın tarihine geçsin dönüp okuyayım istiyorum. Yeni yıla bir otobüs yolculuğunda tek başıma gireceğim. Ama yılbaşı bir yılın başı olduğu kadar bir yılın da sonudur.