-Söyle bana, güzel kız, dedim, damda ne yapıyordun bugün?
-Rüzgârın nereden estiğini anlamaya çalışıyordum.
-Sana ne bundan?
-Rüzgârla birlikte mutluluk da gelir.
-Demek mutluluğu şarkıyla çağırıyordun?
-Şarkıların olduğu yerde mutluluk da vardır.
-Ya insan kederli bir şarkı söylüyorsa?
-Ne çıkar? Bir yerde iyi yoksa o yerde kötü bulunur; iyi ile kötünün arası pek öyle uzak değildir.
Asyalılar... düğünlerinde önce yemek yer, boza içer...
sonra kavga ederler.
Lermontov, Zamanımızın Bir Kahramanı
Önüme ne çıkacağını bilmediğim zaman daha büyük bir cesaretle atılırım. Çünkü ölümden daha kötü bir şey gelemez başıma; ölümden de kaçmak olmaz!
Bütün dünyayı sevmeye hazırdım; değerlendiren çıkmadı: Böylelikle de nefret etmeyi öğrendim.
Ruh, ister acı çekerken, ister sevinç duyarken olsun, kendisiyle kesin bir hesaplaşmaya gider ve her şeyin böyle çözümlenmesi gerektiğine inanır; bilir ki, fırtınalar olmasaydı, güneşin sürekli sıcaklığı gücünü kuruturdu.
Derler ki, doğuşlarından biçim alırlar fikirler, bu biçim de eylemdir; kafasında daha fazla fikir barındıran biri, ötekilerden daha eylemcidir. Bu yüzden de memur masasına bağlanmış bir dâhi, ya tıpkı durgun bir hayat süren, örnek davranışlar gösteren, sonra da damar tıkanmasından ölüveren biri gibi ölmek, ya da çıldırmak zorundadır.