Açık valizlerin üzerine Dorothy Hale’nin henüz bitmemiş resmini koydu. Yatağının kenarına oturarak resme baktı. “Bulutların çerçeveye doğru taşması gerek,” diye düşünüyordu. “ Her şey insandan dışarıya taşmıyor mu, kan, gözyaşı, bulutlar, hatta yaşamım ta kendisi...”