Gözün, gözümdür gayrı; doya doya bakınayım.
Bedenim, sahabendir; seyrolup gezip dolaşayım.
"Gerdan Ben'den, Kılıç Sen'den olmuşsa ne hoştur ölmek."
"Uçmak kolay da konmak asıl mesele."
"Ya doğru olursun ok gibi yabana atılan ya da eğri olursun yay gibi elde tutulan!"
"Gölgelerin, gölgelerin gölgesinde..."
O der ki!
Tüm sesler benim!
Yankılanan her kalbin sesinde Ben varım!
Oknayunsun sessiz uğultuları gibi, derinliğin sessizliğinde sessiz olan Ben'im!
Karanlığın ucundaki hiç kimse Ben'im!
Tüm kimliklerden arınmışım, ancak tüm kimlikler Ben'im!
Ve benim adım HİC KİMSE!
İnsan karanlık sularda yüzüyorsa, üzerine karanlık bulaşır.
"Dün de beraber gitti cancağızım, şimdi yeni şeyler söylemek lazım. Ne kadar söz varsa düne ait, şimdi yeni şeyler söylemek lazım."
#Mevlana#
Bizler, bir zamanlar yüksek harfler idik; "Kainat Satırları"arasına indik, cümle olduk.
#Muhyiddin Arabi#
Sayfa 119Kitabı okudu
İlahi sevgiyi kase kase içtim; ne şarab tükendi ne de ben kandım.
#Bâyezid-i Bistâmi#
Sayfa 117Kitabı okudu
O'nu tanımladığın an tanıyamamışsındır.
# Hallac-ı Mansur#
Sayfa 115Kitabı okudu
Yaklaş ve daha yaklaş! O vakit der ki, geldim ve kendimden başka bir şey bulamadım. Geleyim ve kendimden başka bir şey bulamayayım...
Sayfa 98Kitabı okudu
Demir, ateşle rezonansa girdiği zaman kıpkırmızı olur. Ve "ben ateşim" der. Ancak hiçbir zaman ateş değildir ama görünürde ateştir. Demirin ateşliği özünden farklıdır ancak kopuş değildir. Demirliği ise özüdür kendisidir.
Her an,
Aslına dönüş yapan bir varlığın neye ihtiyacı vardır?
Sadece ulaştığı andaki huzura kanca atmaya.
O madeni, cevheri gören gözlerin açılsın!
Sayfa 95Kitabı okudu
Sen fani olamazsın, baki de kalamazsın...
Sayfa 94Kitabı okudu