O büyük Hünkar'ı
Tanıdık bir nurda..
"Mezarım orda, dedi,
Ama ruhum burda!"
Sayfa 191Kitabı yarım bıraktı
Yürü, hâlâ ne diye kendinle savaştasın ? Fatih'in İstanbul'u fethettiği yaştasın.!
Ey şimdi süzgün, rüzgârlarda dalgalı;
Barışın güvercini, savaşın kartalı
Yüksek yerlerde açan çiçeğim.
Senin altında doğdum.
Senin altında öleceğim.
Tarihim, şerefim, şiirim, her şeyim:
Yer yüzünde yer beğen!
Nereye dikilmek istersen,
Söyle, seni oraya dikeyim!
On yıl kadar önce, Nuri Yamut Şehitliği çevresinde de, yığınla şehit kemiğine rastlamış ve dostların yardımıyla, onları da yeniden, dualarla defnetmiş, tabii ki çok üzülmüştük.
Böyle mi olmalıydı?
''Biz böyle değildik.
Bize ne oldu?''
Kendi kendime bu soruyu sorunca, aklıma hemen gönül adamı Arif Nihat Asya geldi. Şöyle diyordu baba dostu adam:
''Bize bir nazar oldu
Cumamız pazar oldu
Bize ne oldu ise
Hep azar azar oldu''
Sayfa 35Kitabı okudu
İnanmak; basamakların çıkamadığı yere kanatlarınla tırmanmak.
Gök bayrak, Al bayrağa bir gün çizerken ufuk
O büyük kurtuluşa yürürken çoluk çocuk
Bu nefes bu bedeni terk edip gitsede
Ruhum at koşturacak, o büyük hengâmede.
Bilsinler ki bu toprak, hainleri hiç sevmez!
Bugün sabreyleyenler, bir gün bezecekler
Tutup başlarını, taşlarla ezecekler.
Atalarımız bize, böyle ferman buyurdu
Ey ecdat sevgisiyle taşan kahraman ordu
Bu hâkimler veremez, hükmünü bu celsenin
Hazır olun Bozkurtlar! Hüküm sırası sizin.
Hastalık, sevgisizlik, öksüzlük...
Neler geçirdim ben!
Çıkabilseydi bir, "güzel" diyecek
Güzelleşirdim ben!