Vay be. İnsanlık bugün eğer bilimde tıpta, demokraside edebiyatta eğer bu kadar yol alabildiyse ve matematikte bunu sürekli merak eden kimi zaman çağının ötesinde, kimi zaman çağının dışında ama bilmeye ve ispatlamaya istekli diplomasız ve fakat aklını karanlıkta bir el feneri gibi kullanan filozoflara borçlu.
Onlar ki kimi zaman alay edilmiş, kimi zaman idam edilmiş, kimi zamansa tabu haline getirilmiş ve sürekli dinlerin hışmına ve gazabına uğramış korkusuz şahsiyet sahibi kişilerdir. Kitap dışı ama bir örnek vereyim: ismini hatırlayamadığım bir bilim adamı giyotinle idam edilecektir. Arkadaşına ölmeden önce şunu söyler: ben biraz sonra yok edileceğim fakat bu burdan bilim çıkartmayacağım manasına gelmez. Kellem sepete düştüğünde eğer gözlerimi iki kere kırparsam bu hala düşünebildiğim manasını ispatlar der. Ve bilim adamı ölür dediğini yapar, gözlerini kırparak bilime son kertede yeni bir keşif sunar.
Eğer anaksimandrosu, thalesi demokritosu vs merak ediyorsanız bu Sokrates öncesi filozofları öğrenmek size yeni bir bakış açısı kazandıracaktır.
