Qaraqan bir yazıçıdan çox reper kimi maraqlı olub mənə, bu səbəbdən bütün əsərlərini oxumamışam. Amma bu romanını oxuyarkən sanki "A" romanını təkrar oxuyurmuş kimi hiss etdim, lakin təkmilləşdirilmiş şəkildə. Cəmiyyətə qarşı üsyan, pessimizim, daxilində özünlə mübarizə bu əsərinin də əsas süjet xəttiycə davam edirdi. Qaraqan Sartre kimi
Kitabda oxunmalı bir şey yoxdur. Təxminən yarısına kimi oxudum, bu qədər böyük hissədə olan bir şey yoxdursa elə ümidimi də kəsdim.
Qaraqan ümumiyyətlə mənə uyğun yazar deyil. Pessimist biri olsam da Qaraqan'ın pessimizmi məni narahat edir. Kitaba subyektiv yanaşır. Başa düşürəm, cəmiyyətimizdə açıq aşqar danışılmayam mövzulara toxunmaq istəyir, ancaq yanaşma tərzi tamamilə yanlışdır. Hər şeyi bəsitləşdirdiyini zənn edir.
Əsərin ədəbi olmamağı onu vaxt itkisi olaraq görməyimə əsas deyil, əsas kitabda heç nə olmamasıdır. Rapper olaraq yaxşı işlər görüb ancaq roman yazarı olaraq eynisi etdiyini deyə bilmərəm. Kitab o qədər sadə, vaxt keçirmək üçün yazılmış kitaba bənzəyir ki, ciddi mülahizələr yazmağa ehtiyac belə yoxdu.
Art və XaosQaraqan · Teas Press Yayınevi · 2019665 okunma