Keder garip bir duygu,onunla karşılaştığımız zaman kendiliğinden açılan bir pencere gibi. Oda soğuyor ve bizler de titremekten başka bir şey yapamıyoruz.
“Babamın yüzü kırışıklıklarla doluydu ve her kırışığa bir sorunu yerleştirmişti, öyle ki, artık
bu yüz onun yüzü değildi de, her dalında bir kuş bulunduran bir ağaç gibiydi…”