Bir insanın hayata daha adım atar atmaz kendisini içinde bulduğu maskeli balodan haberdar edilmesi çok lüzumludur.
Sayfa 96 - SayKitabı okudu
“Zeka ülkesinde acı hüküm sürmez, her şey bilgidir.”
Sayfa 30
“Ey kardeşler, cariyenin değil, fakat hür kadının çocuklarıyız.”
Sayfa 24
En sevdiğim sorusu
Rahme düşmesi bir suç, doğumu bir ceza, hayatı bir meşakkat ve ölümü bir gereklilik iken insan nasıl vakur bir varlık olacaktır?
Sayfa 89 - SayKitabı okudu
Hayat her ne pahasına olursa olsun uzatılacak kadar arzulanabilir
bir şey değildir. Kim olursanız olun, eninde sonunda öleceksiniz,
hatta hayatınız alçakça hareketler ve suçlarla dolu olsa bile.
Sayfa 79 - SayKitabı okudu
Bir hatıranın gölgesi sadece.
Geçmişte ele geçen ve şöyle ya da böyle bir haz yahut
mutluluk vaat eden fırsatları değerlendirememekten
ötürü üzülüp pişman olmak bir insan için ne büyük budalalıktır!
Sayfa 73 - SayKitabı okudu
Sonuç
Hayatımızın başlangıcı sonuna göre ne kadar da farklıdır! Başlangıç asılsız umutlarla, çılgınca arzularla, bedensel zevklerin sarhoşluklarıyla doludur, fakat kaçınılmaz son bütün uzuvların çözülüp dağılması ve cesetlerden
yayılan fena kokulardır.
Sayfa 72 - SayKitabı okudu
Her zaman daha fazlası...
Keza ne doymaz bir varlıktır insan! Ulaştığı her tatmin yeni bir arzunun tohumudur, dolayısıyla onun ebediyen doyurulamaz arzularının sonu yoktur.
Sayfa 68 - SayKitabı okudu
Anlık
Her şeyden evvel hiçbir insan mutlu değildir; bütün hayatı boyunca hayali bir mutluluk peşinde koşup durur, onu nadiren ele geçirir ve ele geçirse bile, geçirmesiyle birlikte bir yanılsamadan, bir düş kırıklığından başka bir şey kalmayacaktır geride; ve kural olarak sonunda bütün umutlan suya düşecek ve limana bir enkaz halinde girecektir.
Sayfa 66 - SayKitabı okudu
Var olmuş olan artık var değildir; hiç var olmamış olan kadar vardır ancak.
Sayfa 63 - SayKitabı okudu