Zaman zaman aynı düşünce beni de sarıp sarmalıyor.
Gelgelelim, yüzünü bile görmediğim, hiç tanımadığım genç birinin ölümünü duyunca, kendin hâlâ yaşadığım için, hem bir suçluluk duygusuna kapılır, ben de çok üzülürüm. Ortada korkunç bir haksızlık vardır çünkü. Yaşayabileceklerini yaşayamadan, yapabileceklerini yapamadan, dünyadan göçüp gitmiştir o insan. işte bu haksızlığa karşı duyduğum isyan huzundenz çok küçükken tanrıtanımaz oldum. Hele çocukları, adını bile bilmediğim çocukların ölümünü duyunca, perişan olurum. Yüzünü duvara çevirip ölmek gelir içimden.
Kadere razı gelmek benim pek kabullendiğim bir durum değil. Zaten sözde kader kavramıyla herkes, her şeyi yapıp bunu ona bağlıyor ve geri çekiliyor. İsteğimizle gelmedik bu dünyaya isteğimizle de dönmeyeceğiz. Ama hayat yalnızca yazılanlardan ibaret değil. Bir kısmı da seçim.
youtu.be/VYCOg-yglNM
Bu parçayı çalmayı öğreneli neredeyse birkaç yıl oluyor. Özellikle de kendimi huzursuz ve bir o kadar da hüzünlü hissettiğim zamanlarda çalıyorum. Kalbin zamanı müzikle akar. Ben dinlerken ve çalarken çok keyif alıyorum umarım siz de alırsınız. Gözlerinizi kapatıp, bütün düşüncelerinizden arının ve müziğin ruhunuzu sarmasına izin verin.
"Ruhun şarkı söylüyorsa hayat seni mutlaka dansa kaldırır."