Asacak Duvar Bulursam
“Metin Eloğlu’nun sergisine gitmiş bir resmini beğenmiş. Almaya kalkmış. Cebinde kaç parası var, çıkarmış. Kaparo olarak bırakmış onları, adını da resmin altına yazdırmış. Ne ki, bir daha uğramamış sergiye. Metin dert yanıp duruyordu rastladığı kişiye. Hem paranın gerisini ödeyip resmi almıyor, hem de satılmasını engelliyor, diyordu. Bir gün yakaladı Oğuz’u bir öfke bir hışımla.. “Ulan, resmin parasını getir, al” dedi. Oğuz o çelebi haliyle, gayet sakin “Alacam.” dedi. “Yalnız bekle biraz.. Hele resmi asabileceğim bir duvar bulayım.”
Kendine ait bir duvarı bile olmadı ömründe...
Sayfa 30 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
