Yakup Kadri Karaosmanoğlu
Çok ince, çok duygulu bir insan olan Yakup Kadri, kızgın bir anında, olmadık bir gaf yapmış ve bu gaf da ona hayli pahalıya mal olmuştu. 1930'larda devrin genç edipleri ile giriştiği bir polemikte üstat, onları kısırlık, zayıflık, bücürlük ve soluksuzlukla suçlarken bütün bunlara neden olarak da, bu kuşağın "saman ekmeği" ile beslendiğini ileri sürmüştür. "Saman ekmeği" kuşağı bunu cevapsız bırakır mı? Ailesi bakımından francala kuşağına mensup ama gönlü bakımından saman ekmeği yiyenlerden yana olan Nazım Hikmet, hemen döşemişti:
Behey!
Kara boynuz gibi kaşlı
Mukaddes Apis başlı
adam;
Behey!
Karamaça bey!
Sen şiirin kamusuyla konuşuyorsun
ben asaletten anlamam
Şapka çıkarmam konuştuğun dile,
düşmanıyım asaletin
kelimelerde bile
Sayfa 165 - Yapı Kredi Yayınları
SUSUNCA
Bazen çılgınca susmak gerekir
Ölüm kadar sessiz olmalı dil
Dev dalgalarla yoğrulsa da yuregin
Acziyetten değil
Asaletten susmak gerekir.
Bastığın her dikende
Kilitlercesine sık dişini
Bilmeden uğradığın bataklıkta
Çiçekler ara tomurcuklu olsun
Döşüne saplanan her kelimeye
Cehaletten değil
Azametten susmak gerekir
21-04-2018, 18.53
Uğur UKUT
Durulduğu zamanları olur insanın,Yorulduğu zamanları olduğu gibi.Ama ömründen ömür götüren,Kırıldığı zamanlarıdır.
Bazen suskunluk asaletten değil..
Söylenecek söz kalmadığındandır...
