Burda yazdığım kısa bir hikaye Naçizane... :)
Bir varmış bir yokmuş. Masallar diyarinda Fatma adinda bir hakim varmış. Hakperest, rotası adalet, davası hakkaniyetmiş. Yine gunlerden birgun gorulecek bir dava icin mahkemenin yolunu tutmuş. İçinde bir burukluk. Nedeni de mahkemeye geldiginde anlasilmis. Bir kebelek getirmisler minicik elleri zincirli, Fakat ruhu özgür. Tek sucu varmış. O da sevmek, cok sevmek. Senin sevmeye hakkın yok deyip getirmisler mahkemeye. Fatma hakim sormus; Hakkında söylenenleri duydun. Söyle bakalim Bu iddialara karşı ne diyorsun!
Kebelek başlamış anlatmaya
"Yürek vurgunuyum, katil değilim.
Gönül çalarım lakin hırsız değilim.
Dik başlıyım belki asi değilim.
Bırakın kebeleğimi bırakın.
Ruhuma can katan meleğimi bırakın."
Fatma hakim cok duygulanmış, Kebelekte gördüğü masumiyetin izi yüzünden okunuyormus ve sormuş; "Baska söyleyeceğin birsey var mı?" Evet demis Kebelek ve devam etmis; "1 günlük ömrümde sevginin kıymetini bilirmisiniz siz. Ben hakimim masum bey" Fatma hakim vermiş kararını; "Mahkemenin bana verdiği... Bırakın bu meleği, Sevgisinin peşinden gitsin. Yoksa 1 gunluk ömrü ziyandadir." Fatma hakim hayatinin kararini vermisti. İcindeki burukluk yerini huzura bırakmış, kendisini kebelek gibi hafif hissediyormuş artık. O da anlamış sevgiyle gecen 1 günün kıymetini. Darısı sevemeyenlerin başına...
(C_i)
Kitaplarını göndereyim mi, diye soruyorsun? Canım, Tanrı aşkına, lütfen, bırak onlar uzak dursunlar benden! (...) Artık yönlendirilmek, dürtülmek, şevklendirilmek istemiyorum, bu yürek zaten kendiliğinden kabarıyor yeterince; bana ninni gerek, onu da Homer'imde bol bol buldum. Asi kanımı yatıştırmak için ne çok ninni söylüyorum, zira bu yürekten daha denksiz daha sebatsız bir şey görmemişsindir.
13 Mayıs günü.
"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."
Bir Başyapıt "Veda Sahneleri"
Anam tatlı açmıyor artık
İşi yok
Aşı yok
Ne su taşır
Ne çamaşır
Ne bulaşık, ne sökük, ne yırtık
Gece gün
Büsbütün
Aşk yüreklerimizi yürek yapan güçken, yüreklerimiz ne yazık ki o güce sahip değildir.
Sayfa 16Kitabı okudu
Ben babamın,
Baş eğmez, kula minnet etmez Asi kızıyım.
Kaybedeceğimi bilsem de savaşmaktan kaçmam.
Geri adım atmam.
Yürek yemedim ama
Feleğin çemberinden geçtim.
Asi olmak için insanın isyan gerekçelerini kendi içinde hissetmiş olması gerekir. Yoksa bir aziz olunur, çünkü kişisel deneyim olmadan, yalnızca yürek sayesinde insanlık sevgisini bir tek azizler hisseder.
Sayfa 61 - Sel Yayıncılık 2.Baskı Temmuz 2019 / Ek (eklemeler ve değişkeler)
Yürek vurgunuyum, katil değilim.
Gönül çalarım lakin hırsız değilim.
Dik başlıyım belki, asi değilim.
Bırakın kebeleğimi bırakın.
Ruhuma can katan meleğimi bırakın.
(C_i)
Yaşın önemi yok.. hissettiğim yaştayım..
Kaç yaşındasın? dedi.
Yürek yaşımdayım, dedim. Nasıl yani, dedi..
Dedim ki;
Yürek yaşım hep çocuk, bazen haşarı.
Yürek yaşım bazen çılgın genç, bazen romantik ve çılgın bir aşık. Haksızlıklara dur diyen isyankar bir asi..
Yürek yaşım bazen orta yaş.
Hiç bitmeyen koruma duygusuyla dolu..
Yürek yaşım bazen bir kelebek..
Narin, kırılgan ve hassas..
Yürek yaşım bazen uçsuz bucaksız bir papatya tarlası.🌼🌼
Saf ve doğal..! 🦋🤫😌
(Alıntı)
Neylersin
Yolcu yolunda gerek
Belki bundan sonra
Belki senden sonra
Adam olur bu “asi yürek”
Ve dersini alır da bu sevdadan
Bir daha
Boyundan büyük denizlere
Asılmaz kürek
...
Ve ben şairim.
Namus işçisiyim yani
Yürek işçisi.
Korkusuz, pazarlıksız, kül elenmemiş,
Ne salkım bir bakış
Resmin çekeyim,
Ne kınsız bir rüzgâr
Sayfa 72Kitabı okudu
gün dönümü
Ziftli kelimelerin gölgesinde yine gün dönümü...
yürek pervasızca kafeste,
ne çıkabiliyor ne de durabiliyor.
ölüm meleğim!
senin ellerin kirli,
senin ellerin kanlı,
söyle,
kaç yemin bozar