İnsan, oturup bir bardak demli çay içebileceği, sözü demleyeceği kişiyi, sırtına taş da yüklese taşımaktan gocunmaz. Bilir ki dem şefkatin pınarında hükme ram olma demidir.
Dem, ''kahrın da lütfun da hoştur'' düsturuyla gönüllerin demlendiği, gözlerin yaştan nemlendiği demdir.
''Sana verebileceğim pek bir şey yok aslında;
Çay var içersen,
Ben var seversen,
Yol var gidersen...''
Âşık Veysel Şatıroğlu