Serttin sen, büyük kayalardan örülü devasa bir duvar vardı dünyayla önünde, kimse yaklaşamadı, kimseye izin vermedin. İncinmek istemedin , yaralarını gizledin. Tek ben gördüm, o duvarın ardında eski bir Türk filmine nemli gözlere dalıp giden seni bir tek ben gördüm. Aşık oldum. Aşık olmak duvarları aşmak demek demektir.Aştım, aşka dokundum. Dokununca yok oldun. Başka bir duvarın yoktu, duygularını yaktın, kor oldun. Küle döndün sonra. Göz bebeklerme dolan toz oldun…
Sayfa 105 - Hayy kitapKitabı okudu
Dizilerden, şarkılardan, kitaplardan fışkıran, milyonlarla satan, hoyratça tüketilen sevgi… Bu sevgisiz ülkeye bir uğra, gözümüze değil, gönlümüze de işle bir ara…
Sayfa 117 - Hayy kitapKitabı okudu
Reklam
Hatırlamak düşmandır; ruhu yorar, beğeni yorar, kalbi yorar…
Bazen
Ben sanki bazen yüzbin kapasiteli bir stadyumda deplasman seyircisiyim. Sesim çıkmıyor. Ben Seninleyken yüz binlerce haykırıyorum sevinçten. Sesim karşı tribünde yankılanıyor, Gözlerin beni duymuyor.
Sayfa 136 - Hayy kitapKitabı okudu
Ve ben, tanıdıkça saklanıyorum kendimden…
Sayfa 133 - Hayy kitapKitabı okudu
Şiir yazasım geliyor, Gülüyorsun, Geçiyor .
Sayfa 106 - Hayy kitapKitabı okudu
Reklam
Lâl
Artık kimsenin görmediği, kimsenin duymadı biriydim. Sessizlikten ibarettim. Bir kişi, sadece bir kişi görmüyor diye yok olabilir çünkü insan, bir kişi duymuyor diye lal olabilir dili. Başkalarınca görülmemenin ya da duyulmanın önemini yitirdiği anlar vardır. O, duyularıyla reddederken seni, Bütün bir dünyayı yok sayarsın. Böyledir.. Bazen hayat sadece O’ndan ibarettir. O gider ve hayat biter…
Sayfa 78 - Hayy kitapKitabı okudu
Başka bir şehirde başka duyulur mu yağmur? Başka bir şehirde başka sen bulunur mu?
Sayfa 65 - Hayy kitapKitabı okudu
Şizofreni demektir sensizlik. İki çift laf için seninle, binlerce sana dönüşmektir.
Sayfa 60 - Hayy kitapKitabı okudu
Herkes doğru diye yanlış bu dünya, sen yalan ol, yalan söyle bana…
Sayfa 56 - Hayy kitapKitabı okudu
Reklam
Bir elmanın değil bir günahın yarısıydık biz, gün’ü sendin,ah’ı ben, birleşemedik. Ne bir günah olabildik ne bir gün ah diyebildik. Uzaklardan bakıp birbirimize iç çektik, olmayanla yetindik. Şimdi sen hiç gelmeyecek güzel günleri olan inancım, doğmayacak çocuklarımın annesi, yazılmamış bir romanın hiç görünmeyen karakterisin. Sen, olmayacak dualarımın en derinden gelen âmin’isin. Yazarak silecegim seni, yaşayarak öldüreceğim. Biteceksin…
Sayfa 39 - Hayy kitapKitabı okudu
Yandığım kadar yalnızdım. Söndüm, özüme döndüm…
Sayfa 33 - Hayy kitapKitabı okudu
Kurşun kalemle yazılmış bir hikayenin altında, sayfalarda kalmış izler gibisin. Yeni hikayeler yazılsa da üstüne, altta hep görünensin. Ben bu şiiri sana vermeyecegim. Sen, sende ne yazdığını bilemeyeceksin.
Sayfa 1 - Hayy kitapKitabı okudu
Düşlerin yüzüne soğuk su vursak kendine gelir mi o temiz yanımız?
Başka bir şehirde başka duyulur mu yağmur? Başka bir şehirde başka sen bulunur mu?
Resim