ASIL YALNIZLIK, SANA HİÇ KİMSENİN DUA ETMEMESİDİR. SEN, SANA DUA EDEN İNSANLARI KAYBETME, GERİSİ HAYATINDA OLMASA DA OLUR.
Yaşanılanlardan ötürü kendini suçlayıp kendi kendinden uzaklaşma! Eğer yaşadıklarının acısını kendinden çıkarmaya çalışırsan zamanla kendi kendinden uzaklaşmaya başlarsın. Unutma ki var olan problemlerin ya da dertlerin hiçbirisinin kaynağı sen değilsin. Kendine en çok ihtiyacın olduğu anda, kendine sırtını dönme. Başkalarının yaptıkları yüzünden kendine ceza verme. Herkes gider yine kendinle baş başa kalırsın. Bu yüzden kendini kendinle üzme. Asla kendini yalnız hissetme. İnsanın hata yapmaya en çok meyilli olduğu zaman kendini yalnız hissettiği zamandır. Paniğe kapılıp hiç kimsem yok psikolojisiyle hareket edersen, yanlış insanlara sarılabilir ve geri dönülmesi çok zor hatalar yapabilirsin. Eğer böyle bir durumla baş başa kalırsan aileni, arkadaşlarını, sevdiklerini düşün. Eğer hiçbiri yanında yoksa seni hiçbir zaman terk etmeyecek olan Rabb'in olduğunu hatırla. Ve ne olursa olsun seni hiçbir zaman bırakmayacağını ve seni her şeyden koruyacağını aklından çıkarma. "Yalnızım." deme, o ki sana şah damarından daha yakında. Sağım solum bomboş deme, doğduğun günden beri iki melek sürekli senin hayatında. Herkes gitti deme, bak yaptığın iyilikler hemen yanı başında. Kimsem yok deme, o temiz yüreğin kim bilir kaç kişinin dualarında... Boş ver, kim senden giderse gitsin üzülme. Seni hiç bırakmayacak bir Rabb'in var, hiç endişe etme.
"Beni asıl üzen askerlikten onca nefret ettikten, askerlerle onca çarpıştıktan ve onlar üzerine onca düşündükten sonra, sonunda senin de onlardan beter olman. Ve dünyada hiçbir ülkü bu denli alçalmaya değmez."
Sayfa 182
Zira asıl yalnızlık anlaşılmamak. ve ben öyle bir yalnızlıktan bu şekilde yalnız bırakılmaktan çok korkuyorum.
Nesil yayınlarıKitabı okudu
beni asıl yalnızlık yordu
Sayfa 372 - İNKILÂP KİTABEVİKitabı okudu
Çocuklar pervasız ve aptal görünürler. Onlara bakıp ne kadar tasasız ve ahmak diye düşünürler. Hepsi kendi savaşını veriyordur oysa. Kalabalık. Üç kişi de kalabalık otuz kişi de. Ama asıl kalabalık insanın kendi içindeki kavgası. Asıl yalnızlık da insanların arasında boy gösteriyor. Şuna bak sarhoş ve saçma sapan hareketler yapıyor dersin ama o duruma neyin düşürdüğünü sorgulamazsın. Ya da ne kadar kaba biri dersin. Ne kadar saf. Ne kadar obur. Ne kadar içine kapanık. Ne kadar komik. Ne kadar güler yüzlü. Ne kadar çalışkan hatta. Ne kadar sessiz... Herkesi daha kötü bir duruma iten kötü hisler var. Bazıları onlarla baş edemiyor. Bazıları onlarla yüzleşemiyor. Bilemiyorsun işte.
Sayfa 345Kitabı okudu
Ben asıl sizin aranızda dinleniyorum, beni asıl yalnızlık yordu.
Sayfa 493 - İnkılap YayınlarıKitabı okudu
