Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Selaam! Bugün İthaki’nin “Karanlık Kitaplık” serisinden bir fıstıklayım Kitap gotik-fantastik türde bana göre. Ufacık da gerilim barındırıyor
Reşit oluşunu annesinin memleketi Arkham’a giderek, oraya giderken de birçok yer gezerek kutlayacaktı. Arabası yoktu, tren veya otobüs tercih edecekti fakat tren biletleri de malumdu. Otobüsün Innsmouth’tan geçtiğini, bu nedenle de kimsenin ona binmediğini söylediler. Neresiydi ki orası? Innsmouth halkında bariz bir gariplik vardı, insanın tüylerini ürpertiyorlardı. Bazıları tuhaf dar başlı ve basık burunluydu; sanki hiç kapamadıkları o pörtlek gözlerini dikip öylece bakıyorlardı insana. Ciltleri de bir acayipti! Sert ve kabuk kabuktu, ayrıca boyunlarının yanları da buruş buruştu. Ama asıl korkutucu olan, büyük bir felaket sonrası o kasabada sadece 400 kişi kalmıştı; bu 400 kişi de nadiren görünüyordu. Merkezde bulunan bir hotelleri vardı, odaların tamamı boş olsa bile insan diline benzemeyen bir dilde konuşmalar duyuluyordu. Bu konuşanlar her ne idiyse Şeytan Resifi’nde görünen varlıklar olsa gerekti. Peki orada ne görünüyordu, daha doğrusu neden görünüyorlardı?
Hani uzun ya da yorucu olan bir roman sonrası kısa, yine de güzel olan bir şey okumak istersiniz ya. İşte bu o kitap! 88 sayfa olduğundan çok gerilmem sandım ama betimlemeler beni aldı götürdü O deniz/balık kokusu burnuma geldi.Hoteldeki o kısımda ne olacak diye diken üstünde durdum bekledim. Kitabın son bölümünde karakterin bağlandığı yeri de etkileme açısından zekice buldum. Yazardan okuduğum ilk kitaptı, bu türde bile aşırı naif olduğu için diğer kitaplarını da mutlaka okuyacağım. Tavsiyemdir
478 syf.
5/10 puan verdi
Polisiye açısından eleştirmek haksızlık olur belki ama konu amacından sapmış. Almanya'yı anlatıp araya cinayet de sıkıştırmış gibi bir ortam yaratmış. Almanya, Almanya tarihi, siyaseti, askeri bağlantıları, mafyası, örgütleri, terimleri vs. derken herşey birbirine girmiş. Aşırı uzun betimlemeler ve çok gereksiz unsurlar vardı. Bu kadar gereksiz ayrıntılara ne gerek varmış anlam veremedim. Yer yer yüceltip yer yer de yerin dibine sokmuş. Odin etkisinde kalan, kendisine Sven'in oğlu diyen bir katil. Biraz önce belirttiğim unsurlardan vakit buldukça yer vermiş ana temaya. Sırf uzatmak için konu ekleyip durmuş.Anlatım tarzı sebze çorbası misali, aklına ne geldiyse yazmış anlatmış. Çok boğucu bir o kadar da yorucu bir kitap, sonlara yaklaştıkça üstün körü okudum hızlıca. Sevmedim, sevemedim.
444 syf.
8/10 puan verdi
Kurbanlarının geçmişini araştırıp tüm günahlarını ve sırlarını öğrenerek onları öldüren, öldürdükten sonra da haç simgesi ile işaretleyip numaralandıran bir seri katil. Ve onun peşine düşen Smoky ve ekibi.10 puanlık bir polisiye aslında.
Yazarın iki kitabını okudum ve ikisinde de aynı şeyi hissettim. Polisiye olarak mükemmel, ama anlatım olarak aşırı derecede ayrıntılı. Ekip uzun süredir birlikte, neredeyse aile gibiler, o yüzden onların hayatlarına da yer veriyor yazar.Smoky'nin hayatına devam etmesi, ekibin diğer üyelerinin yaşamları vs. okumak güzel de, bu kısmı çok abartıyor, aşırı ayrıntı ve betimlemeler biraz fazla yorucu oluyor. Bu durum haricinde çok başarılı buldum, tavsiye ederim.
·
Puan vermedi
İnternetten kitap sipariş ettiğimde hediye olarak gelen bir kitaptı No26. Okumaya başladım ve beni gerçekten yoran bir kitap oldu. Betimlemeler çok eksik. Bir kitap okurken hayal dünyanız çalışır film gibi gözünüzün önüne gelir fakat bu kitaptaki eksik betimlemeler, olayların hemen yaşanıp geçmesi hem kitabi basitleştirmiş hem de benim hayallerimin silik silik olmasına sebep oldu. Karakterin diyalogları arasında ikilem vardı. Karakter bazen çok derin, normal konuşma kalıplarına göre aşırı edebi konuşabiliyorken bazen tek düze kendini sık sık tekrar eden bir yere varamayan diyaloglara dönüşüyordu. Karakterlerin iç yapısı beni çok yordu. Kitapta dramla savaştım resmen. Konu güzel fakat işlenişi aşırı vasat bulduğum bir kitap oldu. Akıcı olmasının tek sebebi olaylar hemen yaşanıp hemen başka olaylara geçmesi bu kitapta her şey çok hızlı oldu. Duyguyu hissedemedim karakter ağlarken duyguyu yazarın geçiremediğini düşünüyorum çünkü genelde karakter ağlıyor daha sonra uyuyor ve ertesi gün oluyor. Tavsiye edeceğim bir kitap değil. Yazarın sadece bu kitabını okudum diğer kitapları nasil bilmiyorum ama kendini geliştirmesi gerektirdiğini düşünüyorum.
112 syf.
6/10 puan verdi
Son zamanlarda okuduğum en sıkıcı kitaptı. Neden bu kadar meşhur hiç anlamadım. Cinayet zaten baştan işleniyor ve seslendiren her sayfada 15 karakterden bahsederek aşırı yorucu bir anlatım ile cinayetin detaylarını sunuyor.
Bu kadar kısa bir kitapta bu kadar çok karakter olması hikayenin takibini aşırı zorlaştırmış ve okuma deneyimini çok sıkıcı hale getirmiş. Normalde betimleme sevmeme rağmen bu kitaptaki betimlemeler inanılmaz yersiz ve yorucuydu. Yani, bu kadar kısa bir kitapta cinayetin detaylarına dair çok ufak olayların anlatılması bile bir ila yarım sayfa arasında sürmüş. Bu gereksiz detaycılığı, Marquez Rus edebiyatı tadında bir klasik roman yazmış olsaydı kitabı 15 bin sayfa olurdu diye düşündürdü.
Sonuç olarak kesinlikle ilgi çekici olmayan, akıcılık ve olay örgüsü bakımından takibi inanılmaz zor ve sıkıcı bir kitap olduğunu düşünüyorum. Üstüne üstlük okuru düşünmeye sevk edecek bir alt metin de yok. Kitabı bu kadar meşhur yapan ne, anlamadım.
Mübalağa yapan bir inceleme yazdığımın farkındayım fakat kitap beni gerçekten çıldırttı.
Kitabın akıcılığı, yazarın hayal gücü, değindiği konunun gerçekliğini çok beğendim. Acaba gerçekten sekiz yüz bin yıl sonra bu noktaya gelebilir mi insanlık diye düşündürdü beni. Tüm okurlara tavsiye ederim. Mutlaka kütüphanede olması gereken kitaplardan...
Yazarımıza gelirsek Herbert George Wells, bizce bilinen ismi H. G. Wells'in okuduğum
Bitti, zor oldu ama bitti.
Okurken 1800'lerin burjuvalarına, dük, düşes, kontes, kontlarına "Hele bir durun, az oturun, soluklanın." demek istediğim bir kitap olmuş "Kibar Fahişelerin İhtişam ve Sefaleti"(Can Yayınları'nda adı böyle geçiyor)
Kitap Balzac' ın heyecanlı olaylarla, entrikalarla ve garip karakterlerle donattığı bir kitap. Bu yüzden
Pekâlâ, bu kitabı bu kadar fazla seveceğimi asla tahmin etmiyordum. Rüyama girip beni üzecek kadar etkileyeceğini de tahmin etmiyordum.
Marie Lu'yu daha önce hiç okumamıştım. Açıkçası birkaç sebepten dolayı okumayı da düşünmüyordum. Geçenlerde bir gün kitapçıda dolaşırken bu kitabı görünce incelemek istedim. Konusu çok ilgimi çekince bir şans
Eseri okumaya başlarken aşırı bir övgünün verdiği merakla başladım. Ama malesef bana göre bu övgüyü karşılayamadı. Eser Quasimodo'nun Esmeralda'ya aşık olması ve onun için yaptıkları, bakir kalmaya yemin etmiş ve bir papazın Esmeralda'ya aşık olup tutkusuna yenik düşmesi falan bunlar kitabın yapısını oluşturan olaylar. Mesela toplumun durumunu anlatması, toplumun yoksulluğunu, aşkı falan güzel gayet güzel anlatmış. Ama betimlemeler çok fazlaydı ve bunlar da yorucu oluyordu. Tabii kitabın böyle bir yönü olduğu kadar sürükleyici yönleri de vardı. Kitabın alıp götürdüğü yerler de oluyordu. Yalnız kitap bana göre eksik bitti. Kitabın eksik kalan yönleri vardı. Soru işaretleriyle kapattığım bir kitap oldu.
Çünkü aşk bir ağaç gibidir:Kendiliğinden yetişir, kökleriyle tüm benliğimizin derinliklerini saran ve yıkıntı halindeki bir yürekte yeşermeye devam eder. Bu tutkunun ne kadar körse, o kadar inatçı oluşunu açıklamak mümkün değildir. Kendi içinde tutarlı olmadığında daha da güçlüdür
Ateş, Yangın Mavisi Serisinin 2.kitabı. Serinin tüm kitapları birbirinin devamı şeklinde. Bu kitap hakkındaki düşüncelerime gelirsek:
Kitabın kapak tasarımı ve iç tasarımı çok iyi. Ancak baskıda birinci kitabına göre daha fazla yazım yanlışı gözüme çarptı ve bu biraz beni rahatsız etti.
İçerik açısından, birinci kitaba oranla üslup ve yazım daha iyiydi. Betimlemeler aşırı fazla değildi ve beni rahatsız etmedi. Gayet yerinde, anlamlı ve güzeldi.
Olay örgüsü açısından kopmalar yoktu. Sadece bazı olaylarda daha hızlı geçebilecekken yazar fazla ayrıntı vermiş. Okurken bir tık yorucu oluyor.
Ve hala ilk kitaptaki gibi Sıraç karakterinin kadın karaktere olan tutumu hoşuma gitmiyor. Sıraç karakterine bir türlü ısınamadım.
Ama, her şeye rağmen yazarın ikinci kitabının ilk kitaba göre daha iyi olduğunu söyleyebilirim ve bu gelişme beni mutlu etti.
Serinin diğer kitaplarını okumaya devam edeceğim. Umarım serinin diğer kitapları çok daha güzel olur.
Aşırı ve yorucu betimlemeler
Ara ara cümlelerin, kelimelerin ve hatta teker teker harflerin işkencesine maruz kalıyor gibi hissediyordum okurken. Yarım bırakmamak için bu kadar zorlandığım başka bir kitap olmadı.
YAŞAMAK gerçekleri görerek YAŞAMAK
Servet-i Fünun devrine tekabül eden eser o dönemin özelliklerini yansıtır.
Bir hissiyat bilir misiniz, içinde kurtarma amacı olan ama kahramanımızda gram hareket olmayan. İç gıcıklayıcı nitelikte farkındalık uyandırmak amacı güden, gerçeklikle hayal arasında gidip gelen roman.
Asla bir fikrim yoktu bu roman hakkında sanırım geri kalmışlığımın
BUNLARIN HEPSİ BENİM KİŞİSEL FİKİRLERİM.
Puanım 1/5 (%10/100)
9-10 gün gibi bir sürede bitirmişim kitabı fakat kendimi zorlamasam aylar sürebilirdi diye düşünüyorum. Bu cümleden bu incelemenin nasıl bir şey olacağını az çok tahmin etmişsinizdir. Kitaba kaç puan versem ona bile zor karar verdim açıkçası. Her yerde 9-10 puan aldığını görünce zaten içimden bir ses popüler kültürden dolayı
Betik Yorumum
"Evet! Hem oruç hem de Tiryakioğlu'nun yoğun kaleminden bir betiği bir ayda bitirdim. Vakit kaybı olsa Tiryakioğlu için bir ay değil on iki ay bile değer çünkü Tiryakioğlu'nun güzel kalbini görüyorum. Her yiğidin yoğurt yiyişi farklıdır. Betikte iki ana olayın bir gecede bağlanışını anlatıyor. Okültizmi anlatan betikte aşırı betimlemeler, olaylar arasında birazcık kopukluk his ettiriyor. Betikte bazı betimlemeler, insanı baştan çıkartıyor... Jason olayı beni sarmadığı için o bölümleri atladım. Betiğin sonunda Jason ile ikinci olayın bağlantısı anladım. 8 Kasım 2002'deki Davut'un Yıldızı ayini hakkında spoiler vermeyeceğim çünkü merak ediniz ve bu betiği alıp okumanızı sağlıyorum. Bu betikle yorucu bir yolculuğun ardından Tiryakioğlu'nun iç dünyasını yakından tanıdım. Tiryakioğlu'ndan nacizen bir ricam var; gelecekte bu betiğin baskısı yapacaksa betimlemeleri birazcık sadeleştirsin ki olayın dili sürükleyici olsun. Betiği okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum. Tanrı, Tiryakioğlu'nun uzun ve sağlıklı ömür versin ki o güzel kalbinden ve kaleminden mahrum kalmayalım..."
#BetikEli #BinYıllarınGecesi #OkayTiryakioğlu #GotikEdebiyatı #Okültizm #Edinburgh #İstanbul #DavutunYıldızı #Jason #Murat #Fatma #Nevin #AliRıza #Dayanışma #Kardeşlik #BeyanYayınları
