Cengiz Aytmatov
Garip değil mi? İnsan hep aşk acısı çekmekten yakınır aslında; peki hiç mi aşk acısı çektiren yok aramızda?
Gerçek aşk acısı, varlığımızın en temel noktasına yerleşir, bizi en zayıf noktalarımızdan sımsıkı yakalar ve diğer bütün acılara derinden bağlanarak bütün gövdemize ve hayatımıza hiç durdurulamayacak bir şekilde yayılır. Eğer umutsuzca aşıksak, baba kaybından en sıradan talihsizliğe, mesela anahtarımızı kaybetmeye kadar her şey, diğer bütün acılar, dertler ve huzursuzluklar, her an yeniden kabarmaya hazır olan bu asıl ıstırabımızın tetikleyicisi olur.
Sayfa 237 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
O Temiz Aşklar ve Temiz İnsanlar Nerede
Karşı pencerede, her karşılaşmamızda bana tatlı tatlı gülümseyerek "nasılsın fıstık" diyen bir adam vardı. Ona aşık olmuştum. Sanırım o da bana aşıktı. Yoksa neden bana her gün gülümsesin ki. Tek sorunumuz onun 35, benimse 5 yaşında olmamdı. Ama aşkın yaşı yoktu. O yaşta kara sevdanın pençesine düşmüştüm. Hep onun yanında olmak ister,
Aşk acısı parmak izi gibidir. Herkesin ki kendine özgüdür. Ölçülmez, küçümsenmez ve kolay kolay da geçmez. İnsanda bıraktığı hüznü, acıyı kişiden başkası bilmez, bir başkası seni anlıyorum dese de bu acı yaktığı kalbin sahibi kadar anlaşılmaz. Her akla geldiğinde orada durur ana zamanla artık eskisi gibi acıtmaz.
Aşk acısı çekmedim hiç, çünkü dünyanın verdiği acı her zaman güçlüydü.
Sayfa 31Kitabı okudu
Plaisir, d'amour ne dure qu'un moment,
Chagrin d'amour dure toute la vie.
/Aşk hazzı bir an sürer,
Aşk acısı ömür boyu. /
Sayfa 108
