“Aşk başlamadan güzel,
Kalplerde heyecan
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Başkaları görmesin diye çabalayış,
Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman
Aşk başlamadan güzel …”
Aşk başlamadan güzel.
Kalplerde heyecan,
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel.
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Başkaları görmesin diye çabalayış,
Gözlerim, gözlerinin mavisine değdiği zaman,
Aşk başlamadan güzel..
“Aşkı, en güzel biz yaşarız seninle. En güzel ayrılığı da biz tadarız. Zaten başlamadan bittik biz. Biz mi? Biz anca biterken bizdik. Ben daha önce kurduğum hiçbir cümlede "biz” kelimesini kullanmadım. Bu zoruma giden şeylerden bir tanesiydi.”
Yusuf afalladı. "Kim ölmüş?"
Ahmet Robenson cevap vermedi. Tekrar başını masaya dayadığı sırada elindeki mektup parmaklarının arasından kayıp yere düştü. Yusuf çabucak yürüdü, mektubu yerden alırken gözleri ister istemez satırlara kaydı:
Sevgili biraderim,
Mektubuma başlamadan evvel Allah'ın selamı üzerinize olsun. Ve ayrıca
Aşk başlamadan güzel, Kalplerde heyecan Başkaları görmesin diye çabalayış, Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman... Aşk başlamadan güzel... Bakışlarda korku olduğu zaman güzel... Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Ümit Yaşar Oğuzcan